Ceplerinde yoksulluk bilgisi denen küstah bir kurbağa gezdirmiyor olsalar, hayatın kendilerine verilmediğini bile bile, başkalarını zalim dünyasında, ayakkabılarının uçlarına basarak sürekli bir korkuyla var olmayı göze alabilirler miydi?
Öyle bir an geliyor ki, insanın içinde birşeyler kırılıyor; ne enerji ne istek kalıyor. Yaşamak gerekir diyorlar ama yaşamak son vadede intihara sürükleyen bir sorun.
"Siz mahvolmuş bir dölsünüz, toprağa beslediğiniz budalaca sevgi sizi kemirmiş, evet sizi esiri olup kaldığınız, uğrunda katil olmayı bile göze aldığınız bir karış toprak hırsı sizin zekanızı daraltmış."