“Gözlerinde baharı beklerken içindeki kış beni vurur,
Sen bilmezsin,yüreğimden sevdana ne sular akmak ister de durur.”
Cemre düşecek diye beklerken
Ne ateşler düştü yine ocağımıza.
Baharı beklerken yaralı yurdum
Gencecik fidanları diktik toprağa..
🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷
...
Eyvah! Buz tuttu cânım bahçe.
Avucunda dondu, öldü
Sakladığın son gülün.
Baharı beklerken kış bastırdı.
Suya hasret gitti emeklerin.
...
~Mrv~
Sen Oku Zahmin!
Aciya seni sarmak, kederlenip aglamak. Ölüme ramak kala adini anmak, dudaklarimin arasindan yavas yavas dökülmen.
Söylesene Zahmin!
Yasarken, nefes almak neden bu kadar zor? Acinin arkasindaki hazza ulastim ben, yola düsmüs bitap yüregim, zamansiz gelen ayriliga yenilmisken, sen hala mi görmezsin!
Misralarin, dizelerin onlari birak
Korona günlerinde baharı beklerken!
"Madem ben henüz dışarı çıkamıyorum, bari bahar içeri gelsin."
Sayfa 59 - İş Bankası Yayınları, 2020Kitabı okudu
Baharı beklerken, kış bizi yuttu.
Sayfa 176Kitabı okudu
Uzağa bakmak gözlerini kısıp
beklemek
bir şeylerin gelmesini
bir şeylerin olmasını beklemek
baharı beklemek, kışı, güzü
aybaşlarını beklemek
bir türlü doğmak bilmeyen günü
beklemek
ölümü
beklerken geçiyor hayat
sen de farkındasın, biliyorum
kaç kez ölüp gidiyoruz yaşarken
aynalarda kalıyor cesetlerimiz
“Yukarıdan jetlerin gümbürtüsü ve sesler, her yer ateş, duman ve sis içinde.
Aşağıda çocukların çığlıkları; anne ve babalarının feryatları…
Tarih yine kendini tekrarlıyor; zamanlardan bir zaman gibi .”
Bu ağıttaki hikâye, 16 Mart 1988'de Halepçe şehrinde başladı. Nevruz'a sayılı günler kalmıştı. İnsanlar, baharı beklerken önce korkunç sesler, sonra da kokular yayıldı. Kokular öylesine güzeldi ki insanları cezbediyordu. Daha derinden solumak için pencerelerini açıp, dışarıya çıkıyorlardı. Ne yazık ki hiçbiri farkına varamamıştı; soludukları şeyin ölüm olduğunu. Çünkü solumak için dışarıya atılan her adımda elma kokulu gazlar insanların yüzünü gözünü bir anda yakıyor, oldukları yere yığılıveriyorlardı. İlk gözlemlere göre en az 5000 kişi ölmüş, en az 10.000 kişi yaralanmıştı.
#UNUTMA #UNUTTURMA
#HalepçeKatliamı
#16Mart1988
Arzular, emeller bitiyor tek tek…
Gönül, umutların perdesini çek.
Güz geldi, sam vurdu, dallarım titrek.
Baharı beklerken soldu son çiçek…
Sayfa 12Kitabı okudu
