Tuhaftı: bütün o saatler boyunca seni düşünmüştüm, çünkü senin yaş gününü hep bir
bayram günü gibi yaşardım.
Liseli Bir Genç Kızın Mektubu
19 Mayıs Spor (!) bayramı!.. Biz iffetli müslüman Türk kızları için bundan daha kötü ve bundan daha utanç verici ne olabilir? Çırılçıplak soyun, barlarda, pavyonlarda kıvrım kıvrım oynayan âdi dansözler gibi milletin karşısında kalça kıvır, bacak salla, bin bir türlü maskaralık yap... Sonra da bunun adına "Spor ve Gençlik" bayramı de!.. Aslında çırılçıplak soyunup, millet önünde dansözler gibi oynamak, biz iffetli Türk kızları için bayram değil, bir kara matem günü olmaktadır.
Bütün ümidimi kestiğim bir anda, yani tam üç yıl sonra mektubu ulaştığında o gün bayram etmiştim. S80
Senin doğum günün, hep bir bayram gibi geçerdi bana.
Ben o zamanlar yalnızca sende yaşıyordum . Bütün kitaplarını satın alıyordum ;adının gazete çıktığı günler benim için hep bir bayram günüydü .
Sayfa 35Kitabı okudu
Yazdığın bütün kitaplarını satın aldım , adının gazetede çıktığı günler benim için birer bayram günüydü resmen .
==
Sayfa 33 - Oscar yayınlarıKitabı okudu
Fikir Hayatı
Halk şairleri Şenlikleri: (Sivas'ta Halk şairlerini koruma derneği adında bir tevekkül vücuda geldiğini işitmiştik. Bu derneğin güzel bir anane yaratmak istediği anlaşılıyor: 5‐8 teşrinevvelde yapacağı senelik şenliğe Dernek, memleketin edebiyatçı ve halkıyatçılarını da davet etti. Henüz silleri sönmemiş olan sazşairlerinden, vakti geçmeden
Çünkü senin yaş gününü hep bir bayram günü gibi yaşardım.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ben, bütün o zaman boyunca yalnızca sende yaşadım. Bütün kitaplarını satın aldım; adının gazetede çıktığı günler benim için hep birer bayram günüydü.
Sayfa 33Kitabı okudu
İki hafta geçti. İlya İvanoviç ikide bir karısına:
— Şu mektubu yazayım, artık yazayım, diyordu. Ama reçete nerede?
— Nerede olabilir? Ne bileyim ben? Arasam bulurum, ama acelesi ne? Hele şu perhiz geçsin, bayram gelsin, Tanrı izin verirse yazarsın, bol bol vakit var...
— Sahi, bayramda yazmak daha iyi.
Sayfa 262 - Pdf
Bütün kitaplarını satın almıştım; gazete ismin yazıyorsa o gün bayram günüydü benim için. Defalarca okuduğum kitaplarındaki her satırı ezbere bildiğime inanır mısın? Biri beni gece uykumdan uyandırsa, bugün bile, on üç yıldan sonra bugün bile, rüyamda konuşur gibi devamını getirebilirim; her kelimen İncil’im ve duamdı benim. Tüm dünya seninle ilintili olduğu müddetçe vardı: Viyana gazetelerindeki konser, prömiyer haberlerini, acaba hangileri senin ilgini çekerdi düşüncesiyle okuyordum ve akşam olduğunda sana uzaktan uzağa eşlik ediyordum: Şimdi salona giriyor, şimdi yerine oturuyor…Seni bir kerecik de olsa bir konserde gördüğüm için binlerce kez hayalini kurabiliyordum bunun.
Ama tüm bunları, terk edilmiş bir çocuğu yakıp kavuran bu trajik, bu umutsuz ihtirası anlatmak neye yarar; bunları hiç sezmemiş, hiç bilmemiş birine anlatmak neye yarar?