Ama bazen bir adamın elindeki incil...babanın elindeki viski şişesinden daha tehlikeli olabilir.
Bazen o kadar küçük bir şey öylesine güzel ve öylesine değerli olabilir ki...
Sayfa 479Kitabı okudu
"Akşamları bazen tek başıma dolaşmam bir ruh sporudur."
Sayfa 144Kitabı okudu
Ölü Dalgıcın Sonbaharı
Aklımın bir kenarında dönüp duran dünyaya güveniyorum. Bazen sadece ona güveniyorum.
Sayfa 138 - ”Onur selamet”Kitabı okudu
Arasıra, bazen, genellikle...
.. parkın çıkışında durduk, bütün kavşakların kesiştiği, dört yol ayrımında. O kavşaktan her yere yol vardı. Cinnah'a, Tunalı'ya, Atatürk Bulvarı'na ve İran Caddesi'ne. O kavşaktan her yere yollar gidiyordu, kuzeye, güneye, doğuya ve batıya. Fakat bizim için hiçbir yere gitmiyordu yollar. Adım atsak karanlıktı. Adım atsak boşluktu. Bizim için kartondandı sanki dünya, adım atsak elimizde buruşup kalacaktı.
Sayfa 85Kitabı okudu
Başımı çevirdim, çiçekçiler tarafındaki kalabalığa baktım. Hiçbirini tanımıyordum onların ama hepsi bana iyi insanlarmış gibi görünüyordu o an. Yüreğimde bir erime, bir
eziklik hissettim. Ben kötüydüm, ben bir bka yaramazdım. Nasıl insanlarla, ne işlere girmiştim. Cidden kalbim deşilmişti o anda, kurumuş bir göldeki çatlak gibi, git gide büyüyordu o çatlak, bir fay hattı kadar büyümüştü, uçuruma dönüşüyordu. Bazen küçük bir çatlak git gide büyür ve tam
ortadan ikiye böler insanı, öyle olmuştu işte, toplum ve ben ayrı tarafta kalmıştık bir anda. "Dünyaya karşı ben," dedim içimden, yine aynı cephe, gülümsedim, eğer bu sefer de küçük bir zafer elde edeceksem, bundan hiç kimse memnun kalmayacaktı.
Sayfa 96Kitabı okudu