Birine bağlı olmamaya, sevmediğin insanın denetimi ve gözetimi altında yaşamamaya, bağımsız olmaya çalışmak, ben olmak istemek güçlülük mü?
Babacığım, sen hep bizi korumak istedin, güçsüz olduğumuzu beynimizin içine kakmak istedin, sen hep itaat bekledin. İyi ki beni ezdin, köşeye kıstırdın, şefkat göstermedin, kurallar koydun, itaat bekledin babacığım.. yoksa ben nasıl öğrenirdim güçlü olmayı, nasıl öğrenirdim savaşmayı?
Sayfa 137Kitabı okudu
Bekledin, bekledin, artık gelmez dedin mi?
"Çocukların minnettarlığı" nedir bilirsin, ama en azından bir yakınlık, şefkat belirtisi bekledin Oysa ben eskiden beri senden hep kaçtım, odama, kitaplara, çılgın arkadaşlarıma, aşırı fikirlere sığındım. Seninle hiç açık konuşmadım, seninle sinagoga gelme-dim, Franzensbad'da seni hiç ziyaret etmedim ve bun-ların dışında da aile methumuna sahip olmadım. İşle ve senin diğer sorunlarınla ilgilenmedim, fabrikayı başına bela ettim ve seni terk ettim. Ottla'nın dikbaşlı halini destekledim ve senin için parmağımı bile kıpırdatmazken (sana tiyatro bileti bile getirmiyorum) arkadaşlarım için her şeyi yapıyorum. Benim hakkimdaki fikirlerini özetleyecek olursak, beni uygunsuz ya da kötü bir şeylerle doğrudan suçlamıyor olsan da (belki son evlenme niyetim hariç) soğuk, yabancı, nan- kör olduğumu düşünüyorsun. Sanki bir dümen hareketiyle her şeyi farklı yapabilirmişim ve senin de bana karşı çok iyi olmak dışında hiçbir suçun yokmuş gibi beni suçluyorsun.
Sayfa 6Kitabı okudu
Yahut sevgilin seni sevmiyordu... O zaman ne yaptın? Geceleri ağladın mı? Ona sararmış yüzünü göstermek için geçeceği yolda bekledin, ona uzun ve acındırıcı mektuplar yazdın değil mi?
“Canım Minam, senin için de uygunsa artık kavuşalım diyorum. Seni çok seviyorum kadın. Ne dersin?”
Gerisini çok hatırlamıyorum açıkçası. Kopmuşum herhalde. Tek bildiğim, en çok istediğim nihayet o akşam nasip olmuştu. Kerem… Onca zaman sabırla beklemiş Kerem. Meğer çok uzun zaman önceden, daha ikinci yılımın yılbaşı yemeğinden kararlıymış benimle bir yaşam boyu, ne kadarsa ömür birlikte olmaya. “Neden bu kadar bekledin?” diye sorduğumda, “ Zamanlama,” demişti bana.” Sana olan sevgim, senin önce tek başına kendini gerçekleştirmeye başlamanı yaşaman gerektiğini bildi ve kabul etti, sabretti,hepsi bu.“ Onca zaman ben de beklemişim sabırla.
Sayfa 342Kitabı okudu
Yahut sevgilin seni sevmiyordu… O zaman ne yaptın? Geceleri ağladın mı?.. Ona sararmış yüzünü göstermek için geçeceği yolda bekledin, ona uzun ve acındırıcı mektuplar yazdın değil mi?..