Bazı duyguları ancak bazı insanlar ortaya çıkarabiliyor galiba. Veya bazı duygular ortaya çıkmak için bazı insanları bekliyor olmalı. Kalbin kendine göre nedenleri var işte, düşünerek bulamıyorsunuz.
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgahtan çıkmış bir su sayacı gibi
Aşkı anılar besliyor düşler kadar
Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır
Sevgi eskidikçe sevgi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık, Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu, Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk
"Ne kadar kaçmaya çalışsak da özümüz peşimizi bırakmıyor. Sabahın ilk ışıklarında, şefkat dolu bir gözyaşında, bir ah çekişte,bir büyük fedakârlıkta ve adanmışlıkta, gecenin sekinetinde, fırtınanın ortasında, kalbimizin titrediği bir anda, dalgaların sesinde ,yağmurun ıslattığı toprak kokusunda, aklın akla, kalbin kalbe dokunduğu bir anda bize kendini hatırlatıyor. "Beni hatırla ve kendine yönel. Özünün, öz-lediğin şey olduğunu unutma." diyor ekliyor: "Neyi özlüyorsan özün odur."