"Ben 'bencil' bir insan mıyım yoksa tam tersine, sadece yüreğim mi çok zayıf, ben bile bilmiyordum."
Sayfa 142Kitabı okuyor
İç çembere ‘ezoterik’ denir; bu çember insan için mümkün olan en yüksek gelişmeyi başarmış insanlardan oluşur, her biri en üst derecede bireyselliğe sahip olan, yani bölünmez bir ‘ben’, insan için mümkün olan tüm bilinç hâlleri, bu bilinç hâlleri üzerinde tam kontrol, insan için mümkün olan tüm bilgiye ve bağımsız bir iradeye sahiptirler.
Sayfa 444Kitabı okuyor
Ne sen anlıyorsun, ne ben anlatabiliyorum.
Sayfa 62Kitabı okuyor
Atsız: "Türk milliyetçiliğini satmaya ne zaman karar verdiniz?"
Türkçüler hakkındaki uygulamalar Atsız'la sınırlı kalmamıştı. 10 Mayıs 1952 tarihli Cumhuriyet gazetesinin yazdığı gibi Türk Milliyetçiler Derneği hakkında da takibata geçilmişti. Çünkü dernek Atsız'ı davet ediyor ve resmî bir lisede ona konferans verdirtiyordu.
Atsız Tekrar Süleymaniye Kütüphanesinde: Atsız aleyhindeki konuşma ve yayınlar nihayet 1952 Mayıs'ında semeresini (!) verecektir. Olaylar şöyle gelişir: "Türk Milliyetçiler Derneği, 3 Mayıs kutlamalarına katılması ve bir konferans vermesi için Atsız'ı Ankara'ya davet etti. Konferansın konusu 'Devletimizin Kuruluşu'
Çünkü mutsuzluğun mekteplerinde
Istırap dersleri alıyorum ben
Sayfa 23 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Ben.. muhteşem hatalar yapmak için varolmuşum..
Sen.. üzerine alınma..
Bir gezegen görmüştüm. Kırmızı suratlı biri yaşıyordu orada. Bir kerecik olsun çiçek koklamamış, hiç yıldız görmemiş, hiç kimseyi sevmemiş. Sayıları toplamaktan başka bir şey yapmamış hayatında. Yinede bütün gün senin gibi önemli bir adamım ben, ciddi bir adamım! Der dururdu. Gururundan yanına varılmazdı. Ama adam değil mantarın tekiydi!
Orkun'un Yayın Macerası ve Sonu: Orkun'da hiç aksamayan iki köşe vardı: "Orkun'dan Sesler" ve "Türkiye'nin Köy ve Kasabaları". Bunlardan birincisinde haftanın bazı haberleri çok defa mizahi bir üslupla ele alınıyor ve ayrıca 1944'e ait güldürücü hatıralara yer veriliyordu. Diğerinde çeşitli şehir,
Uyumadığım gecelerin sabahında,
Göz altlarımdan mor çocuklar doğardı.
Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları.
Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi,
Duaya açılan avuçlarım.
Avuçlarıma kar yağardı,
Kimi zaman tipi.
Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Ben hep mahzun kaldım...
Kadıköy Kadıköy Kadıköy'e diycem gidelim diye. İskelede beklesin liseli aşıklar gibi. Çiçek istemem feministim çünkü. Hemen pub'a gireriz. Bakicam ben şimdi ne kadar içiyor,nasıl içiyor, çalışana nasıl davranıyor.
Ritüel işe yaradı.
"Senden başka kimseye ihtiyaç duymadım..
Çünkü ben aradığım herşeyi
Sende buldum..."🤍
İddianamede geçen, ve bana atfedilen bir cümleyi kabul etmiyorum.
Ben silahımı halka, orduya karşı kullanmadım!. Ancak vatan hainlerine karşı kullanmak maksadıyla taşıdım.
Ve "Halka ve orduya karşı kullanırım" şeklinde beyanda bulunmadım! Öteden beri arz etmiş olduğum gibi;
Bu ülkede anayasayı en fazla savunanlar bizleriz!!
Anayasayı ihlal edenlerse ortadadır....
"Ama ben iyi bir insanım"... Daha doğrusu her zaman iyiyim; bu da benim tek kusurum... İnsan her zaman iyi olmamalı.
Sayfa 75Kitabı okuyor
