O kadar fazla soru var ki zihnimde, o kadar fazla cevap arıyorum ki... Kayboluyorum çoğu zaman cevap bulmaya çalışırken. Bir yanım hep akışına bırak diyor, bir yanımsa sürekli sorular... Yine buraya yazmıştım 3 ay önce. Belki Allah belki de başka bişey bizi tekrar bir araya getirdi. Seninle tekrar olduğuma inanmak bana çok zor geldi, buna alışabilmek... 6 7 ay boyunca sensiz kalmış bu ruh, bu kalp, bu beden çok şey kaybetti. Şimdi buradasın, geceleri yine senin nefesini duyarak uyuyorum. Geçirdiğim o sensiz döneme kıyasla çok daha iyiyim. Ama... Bazı şeyler o kadar eksik ki... Gözlerine baktığımda bile o eski ışığı göremiyorum. Hemde ona bu kadar ihtiyacım varken... Sana karşı hissettiğim şeyi çok iyi biliyorum, bu fazlasıyla net benim için. Sana tekrardan herşeyimi veririm... İçim bu kadar yanıyorken. Canımı yakmış ve hala yakıyor olmana rağmen, verebilirim. Ama... Çok eksik geliyor herşey. Haklı olduğunu biliyorum, ister istemez eskiyle kıyaslıyorum ve bu beni üzüyor. Ama söylediğim ve hissettiğim bu değil. Ben yokmuş gibi yaşıyor ben yokmuş gibi davranıyorsun. Benimle konuştuğun dakikalarda sesinin, görünüşünün büyüsüne kapılıyorum... O anlarda herşey gidiyor, dünya gidiyor, çevremdekiler gidiyor, hayat duruyor, sen hariç... Çok canımı yakıyo... Değersiz, umursanmayan, gelmeni bekleyen aciz biri olmak...
Ben o kadar önemli kişiyim ki,
O kadar iyiyim ki aklım ve düşüncelerimle.
O kadar da fenayım ki ben
Delice niyetlerimle.
Ama ben en çok şeyi
En kısa zamanda sana söyledim
Yalnız sana.
"Nasılsın?"diye soracağım,
ve sen de,her zamanki gibi,
"Hiç,iyiyim!"diyeceksin ve ben,bir an durup,
bu sözün kasdediimiş ve kasdedilmemiş çağrışımlarını dikkatle düşüneceğim...
Orhan Pamuk
Tekrar öpmek için kaydı. Sıcak nefesi kulağını okşuyordu. “Şimdi seni tepeye çıkaracağım.”
“Hayır!” Luke üzerinden kayarken omuzlarını tutup, durdurmaya çalıştı ama o gücü bulamadı.
Luke bacaklarının arasına yerleşti. “Evet, Vivian. Sonra da sana sahip olacağım çünkü artık
duramam.”
Vivian güldü, sesi neşeliydi. “Olabilirsin,”
“Cömertliğini
Sayfa 134
Özgür arkasını döndüğünde Engin'in loş Sokak lambasından sızan Işık altında yanıp sönen gözleriyle karşılaştı. Ancak... Bir şeyler ters gidiyordu sanki. Engin, dostu olan Engin gibi bakmıyordu ona. Duygusuz, korkusuz, acımasız bir bakıştı bu. Engin'in alışık olmadığı bu bakışlarıyla ürperdi Özgür. Birazdan yapacakları işin havasına girmek için olduğunu düşündü, kendisini rahatlatmak istercesine. Engin'in gözlerinden gözlerini çekerek arkasını döndü. İçi içini yiyordu bir yandan.
"Dostum , İyi misin sen ?"
"Ben iyiyim de bakalım sen iyi olabilecek misin? "
Sağlıklı insan onay ekseninde hibrit bir canlıdır. Hem güneş enerjisi ile yani iç referansla hem de gazla yani dış referansla çalışır. “Ben yaptım, oldu” diyen yanını, ötekinin “Sen yaptın, oldu” diyen yanı ile dengeler. Narsist birey ise, güneş enerjisi modülü bozuk sadece gazla çalışan bir canlı gibidir. Sanıldığının aksine, kendi kendine “ Bu halimle iyiyim, güzelim” ya da “ Ben yaptım, oldu” diyemez. Bu yüzden sürekli narsisistik yakıt ikmali yapmak zorundadır.
Sayfa 52Kitabı okudu
Kalbim
Kanlı çakıl taşlarıyla dolu
Seni çok özlüyorum, Elan...
Beni alıp doktorlara götürüyorlar
Haplar, otlar, boklar veriyorlar bana
Kendine bile hayrı olmayan
Tek çocuklu ahırlar ve dualar veriyorlar
Alıştın mı sen de?
Rahat mısın artık İstanbul'da?
İyiyim ben
Hem sen tanırsın beni
Ne yapsam, ne söylesem
O geç kalmışlık hissi..
(Emre Aydın - Son Defa)
youtu.be/tN0tDRCachE?si=...
Sabaha Kadar
Dünya o kadar büyük ki,
Bir noktayım ortasında, ne yapsam.
Bazan da o kadar küçülüyor ki dünya,
Devrilecek sanıyorum, kımıldarsam,
Hayat o kadar uzun ki,
Öyle bitmez geliyor ki bir an....
Bir de bakıyorum, o kadar kısalıyor ki;
Telefonunla konuş diye bir uygulama gözüme ilişti. Bunu açtığım anda küçük bir sohbet ekranında yazılar göründü.
"Merhaba!"
"Merhaba!"
"Nasılsın?" diye yazdım.
"İyiyim. Sen?"
"Ben de."
"Güzel."
"Normal ne demek?"
"Diğerleriyle aynı olmak demek."
"Diğerleriyle aynı olmak, ne demek? İnsanların hepsi birbirinden farklı, kendimi kimi örnek almam gerekir? Annem olsaydı bana ne derdi?"
"Yemek hazır, haydi gel!"
Sayfa 70
