*
*Nasıl herkese duyurur da sesimi derim:
“Bu anlattığınız ben değilim. Ben bu anlattığınız değilim.
Yusuf'u ben nasıl yerim? Ben Yusuf'u nasıl yerim?” Sözünün bu kısmına gelince kurt, nemli gözlerinden boncuk gibi yaşlar dökülmeye başladı.
*
*
Müslüman kadın Allah Teâlâ nın şu ayetini devamlı olarak gözü önünde tutar :
" Allah ve Resulü bir işi hükmettiği zaman gerek mümin olan bir erkek, gerek mümin olan bir kadın için, işlerinde kendilerini muhayyerlik ( seçme hakkı) yoktur. Kim Allah'a ve resulüne isyan ederse muhakkak ki o yapacak bir sapıklıkla sapıtmıştır "( Ahzap,
Bana, bırakıp kurtulma öğüdü verme. Yapamam. Senin gibi değilim ben. Ayrılacağımız gün söylediklerini unutmuyorum: "İnsan geçmiş bir olayı kafasından kazıyıp attığını sanıyor. Değil. Tortuya benzer bir kalıntı var."
Yusuf hayatında bir gün bile kendinden şüphe etmemişti. Dünyada her şeyi yapabileceğine inanıyor , gelecek günlerden korkmuyordu. Onu üzen bugündü. Devam etmemesi icap ettiği halde sürüp giden bu hayat onun nefsine olan itimadını da kemiriyor ve içinde şüpheler uyandırıyordu. Bazen kendi kendine: Niçin ben hiçbir şey değilim? diye sorar ve buna kandırıcı bir cevap bulup veremezdi.