Daha güzel ifade edilemezdi...
"Niçin ben hiçbir şey değilim?" Diye sorar ve buna kandırıcı bir cevap bulup veremezdi. Kendisinin dünyaya bir iş için geldiğini müphem bir şekilde hissediyor, fakat bu işin ne olduğunu bilmiyor ve etrafında kendisine "Bu benim işim!" dedirtecek bir şey göremiyordu. Yusuf bunları tahlil edecek seviyede olmamakla beraber, "yerini bulamama"nın azabını bütün teferruatıyla duymakta idi. Bu his herhangi bir işsizliğin verdiği can sıkıntısı veya endişeye benzemiyor, insanı gözle görülür bir şekilde eziyor ve yavaş yavaş, hayatta lüzumsuz olduğu kanaatini uyandırıyordu. Kendinde her şeyi yapabilecek kuvveti görmek, sonra yapılacak hiçbir şey bulamamak... Tükenmek bilmez bir sabırla bir meçhulü beklemek... Nihayet bütün bunları sisli bir havadaki ağaçlar gibi belli belirsiz, karışık bir şekilde hissetmek... Bu, uzun zaman dayanılır şeylerden değildi.
"Niçin ben hiçbir şey değilim?"
Sayfa 155Kitabı okudu
Ben Yusuf değilim, bu kuyu derin.
Ben Nuh değilim, bu tufan çetin.
Demedim mi ey gönül bu "gurbet" hazin.
youtu.be/8P7lGJQArjo
Mademki onun vuslatına erişemeyeceğim, olmayacak bir ümitle yol alamam.
Hatta kağıdına varsam da yüz sürsem bile, ya yanarım, ya yolunda ölürüm, gene vuslatına erişemem.
Ben onun adamı değilim; bari kuyu içinde kendi Yusuf’umu arayayım ben!
Ben kuyuda bir Yusuf yitirdim… elbette bir zaman gelir, yine bulurum onu!
Sayfa 71Kitabı okudu
Herkese nasıl duyuracağım da sesimi diyeyim: Bu gösterdiğiniz ben değilim, ben bu olmayacağım. Yusuf'u ben nasıl yerim? Ben Yusuf'u nasıl yerim?
Sayfa 51Kitabı okudu
#yusuf
Öyle bir nesille denk geldim ki, ölünün mezarı"yla, hastanın kusuru'yla, ölümün anı'yla, saygının "S",sevginin kalbiyle dalga geçer oldu.
Şahsen ben bu dünyaya ait değilim...
Einstein kendini şöyle anlatıyordu: "Ben tek koşmak için yaratılmış bir atım. İşbirliğine ve ekip çalışmasına giremem. Hiçbir ülkeye, kişiye, arkadaş çevresine hatta kendi aileme tam bağlanamadım. Bu ilişkilerde daima bir mesafe kalmıştır. Kendime dönme, içime kapanma eğilimi giderek güçlendi. Bu tür soyutlama kişiye acı çektirir. Ama başkalarının anlayış ve sempatisinden uzak kaldığıma pişman değilim. Kuşkusuz kaybım olmuştur. Buna karşılık, başkalarının ön yargılarından ve değerlendirmelerinden bağımsız kalabilme gibi bir kazancım var."
Sayfa 38Kitabı okudu
