- Ben gerçeği arıyorum, diyen bir adama, insan bıyık altından gülmeden edebilir mi? Sf11
- Gerçeği arıyorsun ha, dedi adam büyük bir ciddiyetle. Bunca sofuluğun bunca kafirlikler yan yana olduğu bir çağda başka çare var mı? Sf11
- Gerçek, istekleri bitmeyen bir sevgilidir Pattig, en ufak bir sadakatsizliği affetmez, yalnız ona kulluk edilir,
yky kültür
"düşüyorum"
susmak..
cam kırıklarını ağzında çiğnemek gibidir, susarsın yorulduğunda, darıldığında veya çok konuştuğunu düşündüğünde. dilin kemiği yoktur ama elin vardır değil mi? o halde yazalım. yazmakta kimi zaman yorar ama konuşmaktan daha az. yazmak rahatlamak derler ya, hiçte öyle değil bence. bilakis yazmak; içine sığmayanları, anlatamadıklarını, cesaret edemediklerini kusmaktır. yazmakta yorar velhasıl.
yinede yazalım..
demişsin ki; sana hala çok yakınım ama uzak kalmayı seçiyorum.
hem iliklerine kadar hissedip sınırsızca hemde hissetmiyor gibi tutsak nasıl olunuyor.
garip değil mi bu söylediklerin?
sana beni hiç anlamadın diyemem, beni en iyi anlayan insansın hatta.işte tamda bu sebepten seninle bu hallerde olmak yakıyor canımı. benim kalbime çiçekler açtırdığın için o bahçeyi talan edemiyorum aslında, ama beni güçsüz sanıyorlar öyle değil.
ağladığında insanlar gülüp geçiyor mutsuzsan umursamıyorlar dönüp bakmıyorlar bile yüzüne bunu farkettim. sakın kendine güldürme.
gitmek ve vazgeçmek..
ben sana yalın ayak yürüdüm, dikenli yollarda yürüdüm, ağır gecelerde düşündüm, bazen gece 4 te uyudum bazen gece 4 te uyandım. ama sen ayağına takılan ilk taşta vazgeçiyorsun benden.. kaç kez gitmeyi denediğini, kaç kez kararlar verdiğinin farkındayım aslında.
bende çok gitmek istedim bi dağ başına yada sessiz bi sahil kasabasına, ama ektiğim umutlarım vardı, büyüttüğüm duygularım ve onlarla birlikte var olan bi gelincik vardı...
Özdemir
Seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim...
Merhaba sevgilim :). Bugün çok özel bir gün ve dahası yarın çok çok daha özel bir gün. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Seninle bize ait günlerin konuşmasını çok çok erken yapmıştık aslında. Sen takvimine not almıştın, bense birkaç kez unutup 17 Mart tarihinde sonsuza kadar aklıma kazımıştım. Senden saklı bir şeyim olmadığı için bunları anlatmamda
Ne yola geldik, ne yolu terk ettik.
İşte şimdi buradayız.
Yol bizi bekler.
Yol, hiç bitmez
Yola devam.
Yolu hiç bırakmadık, özgürlük savaşımız hep sürdü.
Uğruna ölecek bir fikir bulamadım demişti bir şair.
Daha çok şiire ihtiyacımız var, daha çok sevmeye, yolda olmaya…
Hey sen, hiçbir zaman umut olmadığını söyleme bana, çünkü umut asla
Hâlâ aklımda. Ne derinden cümleler. Ne güzel bir kitaptı öyle.. Dinimiz için, bizim için bu kadar fedakarlık gösteren yiğitlerimize layık olabildik mi acaba? Allah için devlet için savaşan o yiğitlere savaştıkları davalarını aynı o sekilde muhafaza edebildik mi? Yoksa gitgide düşmanlarımıza mı benzedik, benziyoruz? Savaşı görüntüde biz kazansak da onlar bizi içten içe yeniyorlar. Biz özümüze dönmedikce de gizli savaşa devam edecekler. Bunları bilmek çok acı verici. Ama içimde hâlâ umut var. Benim güzel milletim Allah'ın izniyle eski refah ve İslam sancağı olma görevini tekrardan üstüne alacak. Umudum ve isteğim bu yönde...
