"𝑺𝑶𝑵 𝒀𝑨𝑵𝑮𝑰𝑵"
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende
SON YANGIN
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda
Son Yangın
Son Yangın
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viranelerini ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değilÂşikâr olmuş meğer tende can, canda cânan
Bende
Sayfa 58Kitabı okudu
Kelam Yetmedi Kalem De Dinlemedi ..
Kalbimde bitmeyen hüzünlü sırlar var
Dallarda kurumuş yaprak gibi.
Benim gönlümde sönmez harlar var
Başı dumanlı , yanar dağlar gibi
Yandım kül oldum zemheri'de ,
Dolaştım durdum gurbet illerde ,
Depremler oldu garip gönlümde,
Viran olmuş , hüzünlü yürekler gibi
Söyletme beni ,yazma kalem , kelamım yetmiyor..
Dinlemedin gidip yazdın madem
yıkıldı gitti benim kalp hanem ,
Yurtsuz kalmış öksüz çocuklar gibi
Çeken bilir , hasretin kahrını,
Kimse duymaz , feryadını ahını ,
Unutursun bugünü yarını,
Kalanlara selam olsun...
🌹Zehra Karadaş...
🥀~22~04~2022~🥀
Hala Ayaktayım
Kandırdım kalemi ve doldurdum defteri.
Tertemizdi sayfalar, soldurdum hepsini!
Ben kendimi derinlerde buldum.
Duyguların serinliğinde kendimi boğdum!
Zorlu geçti yıllar ve yollar karanlık...
Durmak zarar, hep yürüdüm kararlı.
Bir türlü sonuna varamasam da o mutlu satırların,
Unutamam, başarmak adına attığım adımları.
Hayat bir arbede. Her yediğim
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
