Dün, antika otomobilimizde birlikte çekilmiş fotoğrafımızı buldum. Senin kafanda küçük beyaz şapkan vardı, benimse gri saçlarım.
Hatıralarımızı seçip ayırdığım zaman , sanırım en iyileri antik otomobille yaptığımız yolculuklar olacak. O yolculuklar mutluluğu andırıyordu
Uzaklarda bir yerlerde hayat fırtınalı bir şekilde, hızla devam ediyor; fakat benimse yalnızca pencereme vuran, tıkırdatan ve sonra da hiç fark ettirmeden sessiz kar tanelerine dönüşen yağmur damlalarım vardı.
Herkesin yapacak bir şeyi vardı, onları meşgul edecek, zihinlerini ve ellerini faal tutacak şeyler. Hayatlarını bir bütün kılacak ilgi alanları, faaliyetleri ve amaçları vardı; bütün bunlar enerjilerine doğal bir kaynak ve doğal bir ifade ortamı sağlıyordu. Benimse yalnızca sol ayağım vardı.