Robinson Rancy’den ayrıldıktan sonra, hayatın canlanacağını sanmıştım, örneğin her zamankinden biraz daha fazla hasta geleceğini, ama kazın ayağı öyle değildi. Önce yörede kriz, işsizlik baş gösterdi, en kötüsü de buydu. Sonra hava da, kış olmasına karşın, yumuşadı, nem oranı düştü, oysa hekimlik açısından bizlerin gereksinim duyduğumuz hava soğuk ve rutubetli olanıdır. Salgın hastalık da gelişmedi, yani sözün kısası aksi bir mevsim yaşandı, pek fena.
Hatta, vizitelerine yürüyerek giden meslektaşlar bile gördüm, anlayın artık, yürüyüşten keyif almış gibi bir havaya bürünüyorlardı, oysa bu iş epey canlarını sıkıyordu çünkü bunu sırf arabalarını kullanmamak için yapıyorlardı, tasarruf babında. Benimse, bir tek yağmurluğum vardı dışarıda giyebileceğim. Acaba o nedenle mi bu derece inatçı bir nezleye yakalanmıştım? Yoksa gerçekten de çok az yemek yemeye mi alıştırmıştım kendimi? Her şey mümkün. Ola ki yeniden sıtma nöbetlerim tutmuştu?
Sayfa 383Kitabı okuyor
Dün, antika otomobilimizde birlikte çekilmiş fotoğrafımızı buldum. Senin kafanda küçük beyaz şapkan vardı, benimse gri saçlarım.
Hatıralarımızı seçip ayırdığım zaman , sanırım en iyileri antik otomobille yaptığımız yolculuklar olacak. O yolculuklar mutluluğu andırıyordu
Sayfa 108Kitabı okudu
Uzaklarda bir yerlerde hayat fırtınalı bir şekilde, hızla devam ediyor; fakat benimse yalnızca pencereme vuran, tıkırdatan ve sonra da hiç fark ettirmeden sessiz kar tanelerine dönüşen yağmur damlalarım vardı.
Herkesin yapacak bir şeyi vardı, onları meşgul edecek, zihinlerini ve ellerini faal tutacak şeyler. Hayatlarını bir bütün kılacak ilgi alanları, faaliyetleri ve amaçları vardı; bütün bunlar enerjilerine doğal bir kaynak ve doğal bir ifade ortamı sağlıyordu. Benimse yalnızca sol ayağım vardı.
Yıllarca bir garip dünya aradım
Sizin ufkunuzda ne vardı, bilmem
Benimse göklerde gezinir adım
Bulutlar doluşur gözüme,gülmem
Sayfa 37Kitabı okuyor
Birbirimiz için yaratılmıştık biz, benim için çok iyi, onun için ne yazık...
Onun nitelikleri vardı, benimse hatalarım.
Sayfa 81
