Hayat böyle bir şeydi işte,
Sekiz yaşında tanımıştım
Ankara'nın dar sokaklarını
... ve insanların acımasız yanlarını...
Sekiz yaşında,
Sekiz simit takılı
Uzun tahta sopamda,
Elli kuruşa al,
Bir liraya sat,
Defter kalem parası
...ve yüreğimde
Ne umutlar saklı...
Sayfa 29Kitabı okudu
Yıldızlardan indim
Yapraklardan indim
Köpüklerden indim.
Taş yumuşacık
Toprak sıcak
Merhameti öğrendim.
Sayfa 17 - AL YEŞİL PENCEREKitabı okudu
İlk Kitaplarım İlk Okumam
Biraz önce bir arkadaşımız sormuş "ilk okuduğunuz kitap nedir" diye. O sorunca hatırladım da ben ilk kitabımı ilkokulda okumuştum. Öğretmenimiz bana bir görev vermişti. Sınıfın kırtasiye dolabına kitaplar alacaktık. Bana da hafta sonu velilerden toplanan bir miktar parayı verip bunlarla git kırtasiyeciden ne kadar ederse o kadar kitap al
“Ey al yeşil pencere
Ol aşk ehli söylemişti çok önce:
Defter tutsam olancası bir gündür. “
Sayfa 29 - Karac’oğlan
Seni sevdim
Canıma yürüdü bütün zamanlar
Yerlere göklere doldum.
Ey al yeşil pencere
Ol aşk ehli söylemişti çok önce:
Defter tutsam olancası bir gündür.
Sayfa 25Kitabı okudu
Kendine yeni bir sayfa açma. Kendine yeni bir defter al. İlk sayfasına da, “ Bundan sonra kimseyi kendimden daha çok önemsemeyeceğim.” yaz. Unutma, bazıları bunu hak ediyor. Ve sen onlara hak ettiğini verebilirsin. Gereksiz insanları sil gitsin canımın içi. Hadi sil gözyaşlarını. Sen gülerken daha güzelsin.
Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenasını düşünüp, hüzne düşme. Yalnız dünyevî ehemmiyetsiz meyvelerini görüp dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyum'a aittir. Masarif ve levazımatını, o tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve ona aittir. Sen, o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi, ne kadar kıymetdar olduğunu ve ne kadar güzel faideler verdiğini ve o sefine sahibi zâtın, ne kadar Kerim ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret ve anla ki: Vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netaic; bir cihetle senin defter-i a'maline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihya eder.
Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenasını düşünüp, hüzne düşme. Yalnız dünyevî ehemmiyetsiz meyvelerini görüp dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyum'a aittir. Masarif ve levazımatını, o tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve ona aittir. Sen, o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi, ne kadar kıymetdar olduğunu ve ne kadar güzel faideler verdiğini ve o sefine sahibi zâtın, ne kadar Kerim ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret ve anla ki: Vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netaic; bir cihetle senin defter-i a'maline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihya eder.
Sayfa 56Kitabı okudu
beni de
yolcu al
gemine!
Yüküm ağır değil :
bir kitap
bir resim
bir defter.
