Sinemaya Başarıyla Uyarlanmış Romanlar
Sinema-edebiyat ilişkilerindeki başarılı yapımları, tavsiye film listesi haline getirmek için öncelikle 
Edebiyat Atlası ‘ndan bir alıntıyı daha önce paylaşmıştım.(#46533729)
Romanlardan sinemaya aktarılan filmlerde eserin aslına ne kadar sadık kalındığı yoruma açık olmakla birlikte
Virgülü dâhi altın değerinde...
"Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenâsını düşünüp hüzne düşme. Yalnız dünyevî, ehemmiyetsiz meyvelerini görüp, dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki, o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyûma aittir. Masarıf ve levazımatını O tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve Ona aittir. Sen o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi ne kadar kıymettar olduğunu ve ne kadar güzel faideler verdiğini ve o sefine sahibi Zâtın ne kadar Kerîm ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret. Ve anla ki, vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netâic, bir cihetle senin defter-i a’mâline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihyâ eder."
Al Yeşil Pencere ♡
Yıldızlardan indim
Yapraklardan indim
Köpüklerden indim. ♡
Taş yumuşacık
Toprak sıcak
Merhameti öğrendim. ♡
Sayfa 24Kitabı okudu
İlk Kitaplarım İlk Okumam
Biraz önce bir arkadaşımız sormuş "ilk okuduğunuz kitap nedir" diye. O sorunca hatırladım da ben ilk kitabımı ilkokulda okumuştum. Öğretmenimiz bana bir görev vermişti. Sınıfın kırtasiye dolabına kitaplar alacaktık. Bana da hafta sonu velilerden toplanan bir miktar parayı verip bunlarla git kırtasiyeciden ne kadar ederse o kadar kitap al
Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenasını düşünüp hüzne düşme. Yalnız dünyevî ehemmiyetsiz meyvelerini görüp dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyum'a aittir. Masarif ve levazımatını o tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve ona aittir. Sen, o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi, ne kadar kıymettar olduğunu ve ne kadar güzel faydalar verdiğini ve o sefine sahibi zatın ne kadar Kerîm ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret ve anla ki vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netaic; bir cihetle senin defter-i a'maline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihya eder.
Mektubat
Yıldızlardan indim
Yapraklardan indim
Köpüklerden indim.
Taş yumuşacık
Toprak sıcak
Merhameti öğrendim.
Sayfa 17 - AL YEŞİL PENCEREKitabı okudu
Ve bu sözler 7. Sınıf öğrencim Kayraya ait ..
Belki sevgi de bir yalandır …
ve sende ki kalp sadece kanı pompalamak için vardır …
Not : Kitap ve şiir sever olduğumu bilen öğrencim bugün elime bir defter tutuşturup hocam şiirlerimi okumak ister misiniz diye sordu
- evet diyince elime küçük kahve renkli defteri tutuşturup gitti.
Gözatmaya başladım ve içlerinden beni etkileyen kısımlar oldu ki zaten 7. Sınıfa giden bir öğrencinin şiir yazması ve öğretmeninin okuması için eline tutuşturması başlı başına etkileyici bir şey … Okudum ve dersin ortasında sınıfa girmek zorunda kaldım :) sınıfta olan öğretmenden müsade isteyip kısa bir dörtlük okuyabilir miyim dedikten sonra Kayranın yazdıklarından not ettiklerimi okudum , tabi öğrenciler waww falan yaptılar :) şiirin sahibi Kayra deyince herkes birden alkışladı … kayranın o anki mutluluğu ve yanaklarının mutluluktan al al olmasını hiç bir zaman unutmayacağım … canım Kayra …
Hayat böyle bir şeydi işte,
Sekiz yaşında tanımıştım
Ankara'nın dar sokaklarını
... ve insanların acımasız yanlarını...
Sekiz yaşında,
Sekiz simit takılı
Uzun tahta sopamda,
Elli kuruşa al,
Bir liraya sat,
Defter kalem parası
...ve yüreğimde
Ne umutlar saklı...
Sayfa 29Kitabı okudu
Cuma'dan çıkmışım. Harikayım. Ofise şen şakrak dönüyorum. Ablaların abilerin halini hatrını soruyorum. O sırada beraber çalıştığım ablanın çekmecesinde abur cubur arıyorum. Ucundan koparılmış bir gofretin bulunduğu orta çekmeceyi açtığım gibi kapatıyorum. En üst çekmecedeyse harika renklere sahip bir defter görüyorum. Abla bunu bana ver diyorum heyecanla. O sırada defterin güzelliğini arkadaşa gösteriyorum. Arkadaş "aa ne güzel hanıma götürsem çok mutlu olur" diye bir nida atıyor. Abla tereddütsüz al senin olsun diyor arkadaşa. Ve ben donakalıyorum. Alakayı kurmaya çalışıyorum. Cık, yok. Baya saçma. Eşim yok diye deftersiz kalıyorum.
Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın fenasını düşünüp hüzne düşme. Yalnız dünyevî ehemmiyetsiz meyvelerini görüp dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyum'a aittir. Masarif ve levazımatını o tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve ona aittir. Sen, o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi, ne kadar kıymettar olduğunu ve ne kadar güzel faydalar verdiğini ve o sefine sahibi zatın ne kadar Kerîm ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve şükret ve anla ki vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin verdiği bütün netaic; bir cihetle senin defter-i a'maline geçer, sana bir hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihya eder.
Mektubat
Gereksiz insanlar için kendini üzmemelisin. Hiçbiri sen üzüldüğünde senden fazla üzülmüyor, bilmelisin. Onlarınki can da, seninki ne? Yeteri kadar yorulmadın mı zaten? Gel otur şöyle artık. Bir soluklan. Kendine yeni bir sayfa açma. Kendine yeni bir defter al. İlk sayfasına da, “Bundan sonra kimseyi kendimden daha çok önemsemeyeceğim.” yaz. Unutma, bazıları bunu hak ediyor. Ve sen onlara hak ettiğini verebilirsin. Gereksiz insanları sil gitsin canımın içi. Hadi sil gözyaşlarını. Sen gülerken daha güzelsin.
