Aslında Öyle Değil..
Bir psikologun kliniğinde koltuğa oturmuş ilişkimden bahsediyorum. Nasıl başladı, nasıl devam ediyor.. Neler gizli benim ilişkimi altında, hangi çocukluk travması ya da hangi eksiklik. Hangi duygular beni alıp göklere uçuruyor da ben düşerken aslında çok çok yükseklerde olduğumu hissedebiliyorum. Sonradan garipleşmedim ben, sen düşüşe geçirdin beni. Çakılıyorum sanırım..
Toksik bir ilişkide olduğumuzda onu uzun süre farkedemeyeceğimizi öğrendim. Hayranlık ile sevgiyi birbirine karıştırmak en kötüsü, yada onur ile gururu.
Bir çocukken eksikliğini yaşadığımız o duygu var ya o hep bizimle ve bir ilişki de o boşluğu doldurmaya çalışıyoruz sadece. Eksik olan o duygu kişiye göre değişince, herkesin başına gelebilecek toksik ilişki de farklı oluyor. Evde göremediğini arıyorsun sevgilinde, eşinde..
Mağduru oynamayı bilir misiniz? Ben bu kitap ile öğrendim. Ya da geçmişimin, dinleyici gibi elimden alınıp önüme serilmesini.Gerçek sevgi yaralamaz dostlar, iyileştirir.
Ayça ile Mehmet bir ilişkiye başladı bitirdi. Nasıl geçti peki? İşte o kitapta. Kendimi buldum bazı cümlerde biliyor musunuz? Bazen eşime yanlış davrandığımı bazende onun bana. Nasıl utandım bazen okurken neden böyle yaptım diye. Kendimi doktorun karşısında suçlu hissettim bazen.
Harika bir kalemden notlar çıkardım kendime,ilişkime.Benim için bir psikoloji kitabıydı kesinlikle. Açıkça söylemek istiyorum, içimde kalırsa yaşayamam. İlişkiler üzerine bu kadar iyi bir kitap okumayı beklemiyordum.