Okumaya Değer
Bilal 25 yaşında yakışıklı bir gençti. Adını dedesi koymuştu, Bilal-i Habeşi gibi olsun diye. Evet sesi Hz. Bilal gibi güzeldi, fakat sesini helal olmayan yerlerde kullanıyordu Bilal.
Konservatuvar öğrencisiydi.. Tek hayali büyük bir şarkıcı,
popstar olmaktı. Öyle güzel sesi vardı ki, şarkı söylemeye başlayınca bütün üniversite başına toplanır
Nehir çoktan buz tutmuştu, ama hAla kar yağmıyordu. Köylüler yol suzluk yüzünden harap oluyorlardı. Bir bayram günü ikindi vakti komşular biraz oturup çene çalmak için Osip'e gelmişlerdi. Karanlıkta konuşuyorlardı
Sayfa 42Kitabı okudu
Buyurun İkindi Namazına
Vakit ikindi. Gün ihtiyarladı. Güneş solgun rengini bırakıyor güller üstüne. Hüzün renkli bulutlar sardı göğü. Güneşin saltanatı bitmek üzere. Zevale akıyor ışıklar.
Hatırla ki, sen de bir ömrün ikindisine yürüyorsun. Tenin soluyor. Gözlerinin feri çekiliyor. Öbür kıyısındasın artık nehrin. Güz yaprakları gibi. Hem dalındasın hayatın hem de düşmeye hazırsın.
Rüzgârı bekliyor gibisin. İnceldiğin yerden kopmaya hazırsın. Hoyrat bir rüzgâr artık zaman.
Şimdi ikindi vakti. Secdeye koy alnını. Zamanın Sahibini selâmla. O'na konuş, O'nunla konuş; dualarını fısılda. Sonsuzluğa tutun hece, hece.
Şimdi ikindi namazı vakti.
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Bana göre değil acı ve ölüm.
Gurbet kokan bir hayatım var benim...
93 harbinden kalma sokaklarında
İkindi sonrası açan lâleler,
Eritir dağların kirli karını.
Susuz bir denizde hırçın dalgalar
Deler karanlığın kulak zarını...
Hayatı hiç bu kadar vakitsiz sevmemiştim
Sen ki intihar yalazında kavrulan gençliğimdin
İkindi saatlerinin anlamsızlık tutkusu
Sen ki göğün herhangi bir yerine astığım yalnızlık uydusu
Gelincikler...
Gerçekte bir sevinç, bir mutluluk yok değildir Yüreklerimizde, sevgiler umutlar yok değildir
Öyleyse neden çabuk küseriz birbirimize çabuk öfkeleniriz?
“ Ölmek için, güneşin henüz ortalıktan çekilmediği, günün aydınlık ve berrak olduğu, hafif rüzgârlı bir ikindi vakti seçebilir misin? Böyle bir günün üzerine iliştirecek mutmain bir kalple veda mektubu yazabilir misin, yarım kalmış heveslerine aldırmadan?
İnsanı anlatmak değil, susmak yorar.
İnsanın yaşamak değil, gizlemek yorar.
İnsanı yol değil, kalmak yorar.”
Sayfa 116Kitabı okudu
Kan
Önce öksürüverdim
Öksürüverdim hafiften,
Derken ağzımdan kan geldi
Bir ikindi üstü durup dururken
Meseleyi o saat anladım
Anladım ama, iş işten geçmişola
Şöyle bir etrafıma baktım,
Baktım ki yaşamak güzeldi hâlâ
Mesela gökyüzü
Maviydi alabildiğine
İnsanlar dalıp gitmişti
Kendi âlemine
Sayfa 47 - Genç yaşta veremden kaybettiğimiz umut dolu şairimiz.
Doğu Türkistanda Bir Âlim; Abdülhakim Mahdum
' Onun gün içindeki eğitim programı şu şekildeydi: Gece 3 den sabah namazına kadar bir gruba ders verir, sabah namazından sonra halka vaaz ederdi. Diğer grubun dersi ise 10'dan öğle namazına kadar devam ederdi. İkindi ile Akşam arası 3. gruba, akşam namazından saat 22' ye kadar da dördüncü gruba ders verirdi. Her grupta yaklaşık 150 öğrenci olurdu. '
Allah diyen yorulur mu ? sözünün biz edebiyatını yaparken, özünü yaşayanlardan Allah razı olsun. Bize de bunca boş vakit hem ibret hem ders olsun. ( Bu kişi 20 yıl Çin zindanlarında işkence görüp özgür kalınca bu tempoyla yaşamaya devam eder.Kitabı okudu
