Sevgili 1000k okuru bu incelemeyi yazıyorum çünkü bir kitabı, şarkıyı, yeri vs. beğenince çok sevip benimseyince içime sığmayıp taşıyor. İstiyorum ki herkes bilsin.
İşte Nar Ağacı öyle bir kitap. Öyle gezdiriyor ki...
Taht-ı Süleyman, Yezd, Trabzon, Tebriz, Tiflis, Batum, Bakü, İstanbul..
İki ırmak birleşirken neler sürüklüyor peşinden. İşte ben bu ırmaklarda kayboldum.
Serhattan yurdunu neden terketti? Zehra ile Serhattan nasıl oldu da buldu birbirini?
Soruları ile başladı her şey.
Beni en çok etkileyen şey ise Yezd'de Piruz ile tanışma anıydı. Sessizlik Kuleleri'ne tırmanırken sanki o sıcakta ben yürüdüm, nefes nefese kaldım. Öylesine yaşadım ki kitabı savaş ile yurtlarından ayrılmak zorunda olanlarla ağladım.Tarih o kadar güzel yansıtılmış ki çekilen çile kahrediyor insanı...
Haklıydı Hazret-i Mevlâna, bu dünya bir ırmaktı, biz bu ırmaktan dışarıdaydık aslında ve ırmağa düşen sadece bizim gölgemizdi.
