Tolstoy'un "Savaş ve Barış" isimli romanında ilginç bir sahne vardır. Roman kahramanı vurulup sırt üstü düştüğünde, ağaç yaprakları arasından parıltıları gözüne gelen Güneş'i görür. O ana kadar kalbiyle bakmadığı Güneş'e ilk defa hayranlıkla bakar. Ne gizemli ve muhteşem bir dünyada yaşadığı kafasına dank eder. Ama artık, bu farkındalığın tadını çıkaracak zamanı kalmamış, kalbi durmuştur.
Sayfa 19 - Aziz okuyucu ! Sen ölüm anını bekleme, şimdi uyan! Çemberi yar ! Dünkü kalıpları kır ! Yeni bir başlangıca adım at ! Ve modern çağın değişik narkozlarına maruz kalmış bir neslede yardım elini uzat !Kitabı okuyor