Hikayeye göre adam kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor, ruh eve sığmıyor, sabahları kadından önce evden tüyerek, şehrin uzak bir köşesine gidiyor.
Ah şu kalbimde paslı hançerin olmayaydı..
Aldığım hiç bir nefes bu kadar canımı yakmazdı..
Peygamber sabırlıdır başka bir adım..
Bir başka adım da yaşamaktır benim..
Üzülmek hakkımdı tastamam..
Bir şehrin en işlek caddeleri kadar da yalnız..
Hani hiç sevmeseydin ya..
Haram kılmış âlemlerin Rabbi beni sana deseydin ya..
Ölseydim bu kadar pişmanlık duymazdım yaşadıklarımdan..
Tiyatro güzeldi..
Ruhu paramparça edilmiş bir adam..
Zavallı bir adam..
Bu halde takdim edenlerin ve sunanların eseriydim..
Herşeyi tarumar edilmiş günahkâr ve çokça cezalandırılmış bir ibretlik insan..
Düşünüyorum da kötü bir halde takdim edilmeme rağmen sevmiştin beni..
Hayatımda ilk defa umutlanmıştım yaşamak için.. İlk defa hayat bulmuştum nefesinde..
O kadar güzel seviyordun ki beni..
Dirhem dirhem eriyordu kalbim kar tanesi misali avuçlarında..
Sonra hakkında kötü şeyler duymaya başladın.. Hepsini narsist şeytanlar yapıyordu bütün bunların.. Derken korktun ve uzaklaştın..
Yazık ki kaçtın sadece..
Hiç dinlemedin..
Bir veda bir vefa borcun var bana..
Bir helallik..
Bir dua bir dilek borcun var bana sevgili..
Ne kendinden ne de
Allah'ın adaletinden kaçamazsın..
Romada gün batımı insan ruhu üzerinde derin izler bırakır çünkü doğanın gizemli iş birliği çevrenizi saracaktır. Şehrin dört bir yanını saran okaliptüs ağaçları, güneş kaybolup giderken bahar kokuları yaymaya başlar, üstelik kış aylarında bile ağaçlardan etrafa yayılan ıslak çam kokulu esintiyi hissedersiniz.
Sayfa 9Kitabı okudu
Başkasının Rüyasında Varolmak
Açık pencereden yüzüme değen ayaz bile hayalhanemden çıkaramıyor beni. Düşünüyorum. Anlattıklarına bakılırsa sorunu, insanların hakkında olumsuz düşünmesinden endişelenmek de değildi.
Esas sorunu, insanların hakkındaki düşüncelerini önemsemesiydi. İnsanların hakkımızda olumlu düşünmesini ne kadar önemsersek, olumsuz düşünmelerinden de o kadar
Sayfa 218 - Timaş Yayınları 2.baskı
Şehir sadece evlerden oluşmaz, şehir aynı zamanda ' mahremin evi' dir. Şehri bir ev olarak düşünmeden geleneksel şehrin ruhu anlaşılmaz.
Sayfa 44Kitabı okudu
"...
Erdemli Toplumun Yöneticisinin Hasletleri Hakkında
İşte bu kişi, kendisinin üzerinde başka bir insanın hükmünün bulunmadığı hakim kişidir. O önderdir (imâm), erdemli şehrin birinci başkanıdır, erdemli milletin hükümdarıdır, oturulan dünyanın tümünün hükümdarıdır.
Bu duruma ancak kişiliginde doğuştan sahip olduğu on iki tabii özelliği
Sayfa 107Kitabı okudu
Roma Tarihçiliği
Yunan tarihçiliğinin tersine Roma tarihçiliğinde belli bir ölçüde mitos vardır. Titus Livius bundan vazgeçmez; çünkü kaleme aldığı Roma’nın tarihi, zaten “ab urbe condita” yani “şehrin kuruluşundan itibaren” unvanıyla başlar ve efsanelerle iç içe gider. Bu çok enteresan bir şey, yani bir tarihî zaman vardır; bir efsanevî zaman; tarihi yazarken,
şizofrengi dergisi 3. sayı Serdar Koçak
Bir demet güldü zaman
Koynuma girerdi ben bilmeden
Gölgeli ikindiler gibi loştu ruhu
Kelimelerin kaybolduğu çocukluğunda
Örtünüp bakmalar şehrinin masalını
Usul bir kıyı vapuru gibi yavaşlardı
Eski bakmaların hazzıyla gülümseyen
Bir demet güldü zaman
Berrak ve yinelenen hazla yiten
Göçebe yazlarında siyah kuşları
Küpeştelerinde söz gizleyen kayıklarda
Solardı sarışın bir göl gibi
Yosunlu kış bahçesinden odalara sürgün
Rüyalarıma mevsimsiz cinler getirirdi
Sessiz harflerle inerdi merdivenlerden
Deli şehrin aşıklarına küserdi
Bir demet güldü eski zaman