"Eşe dosta akıl vermek bize özgü.Akıl vermeye bayılırız.Karşımıza biri çıksın da, aman şuna iyi bir akıl verelim diye yolları gözleriz.Akıl vermeden yana bizim kadar cömert insan var mı ?"
Sayfa 51
1948'den beri kendini iktidara satan onursuz basın yayınımız
“Gazetelerin, dergilerin hepsi iktidardan yana; çoğu besleme basın denilenlerden...”
Akşamüstlerini atlatmak için alıp başımı gidiyorum bilmediğim yerlere, yürüyorum, yürüyorum.. Şehirden uzaklaşıp ya dalgamı geçiyorum yada kendimle hesaplaşıyorum.
Sayfa 99 - Nesin YayıneviKitabı okudu
"Toplumsal hayvan olmuşuz; düpedüz hayvan olsak hiç olmazsa hayvanlığımızı bilirdik."
Sayfa 89
Maalesef Üstad, maalesef...
Bu memlekette beyinleri cüzdanlarında olmayan tek bir gazeteci yok mu? Bu memlekette, hakikatleri gördükleri ve konuştukları halde, bunları yazabilecek ve halka duyurabilecek cesur adam kalmadı mı?
Sayfa 199Kitabı okudu
Bugün Uykusuz’dan aldığım mektupta benim için, “Üslubunu değiştirse iyi olur,” demişsiniz. Vallahi hanımefendi, birçok şeyimi değiştirdim. Fakat eskiler, “Üslub-u beyan ayniyle insan,” derlermiş. Bu hakikaten çok doğrudur. Eğer elimde olsaydı üslubumu dahi değiştirirdim. Bir muharririn üslubu, bir suçlunun parmak izi gibidir. Parmaklarını kaybetmedikçe ne iz kaybolur ne de kalem elden düşer. Keşke elimde olsaydı da üslubumu dahi değiştirip yazılarımı size beğendirebilseydim. Ne çare ki ben benim, başkası olamam.
Sayfa 170Kitabı okudu
Sürgün Mektupları/Şadi Uysal
Hürriyet bizim memleketimizde bir gazete ismidir, bir de Anka kuşudur. Konuşmak korku... Yazmak korku... Çok şükür ki düşünmek korku değil!
Sayfa 190 - NESİN YAYINEVİKitabı okudu
Polis sorgusundan sonra serbest bırakıldım. O arada Sabahattin Ali tutuklanmış, Paşakapısı Cezaevine götürülmüştü.
Bigün iki sivil polis beni alıp sıkıyönetim mahkemesinin askeri savcısına götürdü. Askeri yargıç, yarbay olan savcı beni sorguya çekerken birdenbire Sabahattin Ali’ye en ağır ve en kaba biçimde sövüp saymaya başladı. Bu sövgü, benim sorgumun ortasında ve hiç ilişkisi yokken birdenbire olduğu için çok şaşırmıştım. Ama neden sövdüğünü de soramıyordum. Bisüre sövdükten sonra,
– Bana tebrik kartı göndermiş… dedi. (Ya bayram ya yılbaşı tebrik kartı demişti, unuttum.)
Büsbütün şaşırdım. Tebrik kartı gönderdi diye bir insana bu denli kızılması görülmüş şey değildir.
– Bana tebrik kartı göndermek demek, ne demek?
– Bilmem, dedim, ne demek?
– Yani, “Ruslar Türkiye’yi işgal edince, asılacakların listesinde senin de adın var,” demek…
Üçüncü bardağı da içtik. Meze falan çıkardığı yok... Rakıya "perensip"i meze yapıp içiyoruz.
Sayfa 32Kitabı okudu
Çaydanlıktaki suyun kaynamaya yakınken çıkardığı o acılı , iniltili ses hoşuma gidiyordu.
Sayfa 125Kitabı okudu
Aç insanda farkında mısınız, bir zavallılık, bir yabancılık var... "Karnım aç!" demek, size ayıp gelmiyor mu?
Sayfa 72Kitabı okudu
Fakat eskiler "üslub-u beyan ayniyle insan" derlermiş. Bu hakikaten çok doğrudur.
İşte bütün bu yıkıntılar, insanı artık hiçbir zaman yıkılmayacağı o son ve en sağlam yerr ulaştırıyor.
Sayfa 106 - Nesin Yay.Kitabı okudu
Üzerinde yaşayanların hepsinin güldükleri, gülüştükleri bir dünyaya içimde sonsuz bir özlem var. Yaşamımı kendi gücümce böyle bir işe harcamaktan sevinç duyuyorum.
Sayfa 11 - Nesin Yay.Kitabı okudu