Atsız Uyarılarına Devam Ediyor: Soruşturmaya ve hakkında dava açılmasına rağmen Atsız uyarılarına devam eder. 19 Ağustos'ta yazdığı yazı Ötüken'in Eylül sayısında çıkar: "Bağımsız Kürt Devleti Propagandası". 8-29 Mart 1967 tarihlerinde Yeni Gazete'de tefrika edilen "Barzani'nin Karargâhında” başlıklı yazı
Acılar içinde tünel açarken
Hatıralar avucumdan uçarken
Taşıyacağım seni...
Sayfa 22Kitabı okuyor
…
Bir şiir sevdim Allâh’ım!
Unuttum yanmayı, İbrahim’i hatırladım..
Hani “kurtulmak istiyor musun” diye sorulduğunda ona,
Sen’den başkasına arz-ı hâl etmemişti..
Anladım..
Kalbin sırrı, kalbin sâhibine aşikârdı..
Ve lüzum görmedikçe kelâma
Düşünüyorum da
Sanki sonu olmayan bir tünel
Sanki bitmeyen depremler
Dalgaları coşmuş bir kaynak
Her şeyi biriktirip
Düşüyorum
Gazze'de çocuk olmak gelecek bir vakitte ölümü beklemektir.
Olağanüstü olan zalimin bir çocuğun masumiyetinde yıkanamayacak yıkansa da aklanamayacak kadar zalim olmasıydı.
Aynı anda kaç hikaye, kaç tarih, kaç farklı zaman sığdırabilirsiniz bir kadraja? Ben Arapların pişmanlığının sessizliğini ve Filistin'in bağıran çağırgesizliğini sığdırıyordum.
Sosyal medya hesabıma girip bir veda tweeti attım. Anneme verdiğim yanıtı beni Gazze'deyken takip eden herkesle paylaşmak istedim.
"Allah ümmet olma bilinciyle hareket etmediğimiz sürece bize yardım etmeyecek, anne." İçerlemiştim. "Ne garip değil mi?" dedim. "Acı bize dokunmadan acıtmıyor aslında."
"Önümdeki yaşamı bir ağaç gibi düşünüyordum. Ona, olasılıklar ağacı adını vermiştim, insan, yaşamı ancak kısa bir süre bu biçimiyle görebilir Yaşam, sonra insana, değişmez biçimde dayatılmış bir yol gibi, içinden bir daha hiç çıkılmayacak bir tünel gibi görünür. Bununla birlikte, o eski ağacın görüntüsü içimizde silinmez bir özlem olarak kalır. Siz bana o ağacı anımsattınız, ben de buna karşılık size onun imgesini aktaracak, onun büyüleyici mırıltısını duyuracağım."
"Açık Mektup :) Seni kırmayacağım demiştim @milta :)
"Merhaba benim kalbimi görebilen can dostum Nazile Serna ;
Sen beni yokluğunun bitimsiz kederine terk edip gideli, yıllar geçmiş. Peki ben neden, daha iki gün önce Antikacılar Çarşısı'ndaki çay evimizde buluşup, şen kahkahalarımızla söyleşmişiz gibi hissediyorum ? Neden yüzünün her tatlı kıvrımı gözlerimin önünde, sesin hala
