Bu akşamda hüzün içimin en görkemli misafiri, ona taze demli bir çay ikra ediyorum her uğrayışında. Sohbet çayımız gibi koyu oluyor, senden bahsediyoruz 'gelmez o artık' diyor. Ben 'Allah'tan ümit kesilmez' diyorum. 'Hüznün kısası makbuldür, bana müsaade' diyor. 'Biraz daha kalsaydın, çay koysaydım' diyorum. Biraz daha kalıyor.