Bazı romanların sonundaki "Yazarın Notu" bölümü, okurken etkilendiğiniz bir kitaba veda ederken gerçekten çok daha derin mânâlar içeriyor. İlk kez bir kitabını okuduğum Luna McNamara'da, kendinine ayırdığı bu son bölümde " Psykhe ve Eros'unki çok ilginç bir hikaye. Kısmen peri masalı, kısmen yeni Platoncu bir alegori, kısmen de antik bir romantik komedi; sınıflandırmaya meydan okuyan, sınırlar arasında kolayca akıp giden bir hikaye.
...
Mitler taşa yazılmamıştır. Sürekli olarak yeni şartlara ve kültürlere uyarlanan organik ve evrimleşen eserlerdir. Bu, Eros ve Psykhe mitinin yeni uyarlamalarından sadece bir tanesi" diyor.
Bir yanda Afrodit'in yaramaz ve şımarık oğlu Eros, diğer yanda küstah, kendini beğenmiş, bir şekilde kendinin birgün dillere destan bir kahraman olacağına inan(dırıl)mış Psykhe... Uçlarda gezen bu iki karakterin birbirlerine kavuşabilmek için verdikleri mücadele, birbirlerini ve dolayısıyla (aslında) kendilerini keşfetme yolunda yaşadıkları macera dolu ruhani gelişimleri baştan sona su gibi aktı gitti. İlk kez okuyacağım bir yazar olduğu için başlarda kitaptan pek ümidim yoktu ama mitoloji severler için kitaba bir fırsat verilmesinin elzem olduğunu söylemeliyim.
