Kokun artık yok buralarda.
Dizleri kanıyor kalbimin. Ama beceremiyorum ki gitmeyi ben. Bu şehirde yalnız yaşayamam. Atarım içime de taşıyamam. Şişen gözlerimi falan saklarım ama seni soranlara durumu açıklayamam. Gökyüzü parlak katre dolu. Camdan yağmuru izliyorum. Seni özlediğimi şu an hissettim. Bana çık gel bayağı içerliyorum. Açamam sensiz vodka falan. Buruk içim
ATSIZ'DA TARİH ANLAYIŞI: Atsız'ın lisans öğrenimi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (Edebiyat Zümresi) olduğu hâlde bilim adamı olarak tarihle daha çok ilgilenmiş, bu konuda daha çok eser vermiştir. “Türk tarihinin içinde yüzüyorum. Diyebilirim ki her günüm 27 asrın içinde geçiyor." diyecek ölçüde (Atsız 1992: 67) kendisini tarihle
Senden Sonra
Senden sonra çok yağmur yağdı.
Çok insanlar geldi, anlatıp gittiler. Bir tarafımda eksik bir şeyler, her sızıda varlığını duyurdu. Senden sonra ruhum hep aksayarak yürüdü. Bu gurbetin bir gün biteceği hakikati içime ağır bir taş gibi çöreklenip kaldı. Hayatın daimi bir daüssıla, sevmenin özlemek olduğu bilinci ruhuma otağ kurdu.
Senden sonra ağız
Çoğu kişi, çocukluk yıllarının iyi geçtiğini, fazla sorunla karşılaşmadığını, olması gereken ne ise onu yaşadığını, çoğunlukla mutlu ve huzurlu olduğunu söyler. Ya da "Buna inanır" Şayet böyleyse bugün hiç bir sorunun olmaması, insanların huzurlu ve mutlu bir şekilde yaşıyor olması, saygılı, üretken, empatik, adil ve sevecen olması gerekmez mi? Bir insan çocukluk çağında nasıl yaşadıysa yetişkin olduğunda da öyle biri olur demek istemiyorum sadece ama huzursuzluğumuzun, yorgunluğumuzun, iletişim kopukluğumuzun, ilgisiz veya tek düze ilgilerimizin olmasının en önemli sebebi çocukluk yıllarında öğrenmemiz gerekenlerin eksik bırakılması, yapmayı isteyip de izin verilmeyen haksız yasakların koyulması, başkalarının sınırlarına riayet etmeye zorlanılması ve kendimizi tanımak için yeterli zamanın tarafımıza sağlanmamasıdır. Eksik çocukluk tamlık hissini zedeleyen yarım yetişkinler yaratır. Maalesef toplumun ve endemik çevrenin, aileye, ebeveynlere bakış açısı, inanılan kültürel ve dinsel adetlerin yanlı ve taraflı yorumlanması sebebiyle çoğumuz yaşadığımız çocukluğun en iyisi olduğunu düşünür, sıkıntı ve sorun varsa da "O zamanlar öyleydi, başka seçenekleri yoktu " diyerek ilgili kişileri ve yanlış verilmiş kararları aklamayı seçeriz. En sonunda "Kader" döngüsü ile tüm bu yanlışları kimi zaman kabullenir, çoğu zamanda aktarım yaparak bir sonraki kişiye bayrak teslimi yaparız. Döngüyü kırmak elbette zor, sancılı bir süreci oluşturur. Fakat bir kez bunu fark ettiğimiz de, azim ve sabırla kırılması imkansız değildir.
-İçaforiz
. . Sözcükler , Jean Paul Sartre . .
