Unuttuğumuz Dostlar - Bölüm 48/1
-“Hayat ağır.”
-“Hayat ağır.”
- “Hayat ağır.”
-“Ne diyorsun be mübarek hayat neden ağır olsun mis gibi hava, deli misin?”
-“Deli.”
-“Deli.”
…
-“Çattık yine. Dayı, az çekil önümden acelem var gitmem gerekiyor.”
-“Çekil.”
-“Çekil.”
-“Çe…”
Daha çekilmeden, zağlının* ışıltısı gibi parlayan kırmızı spor arabasının gazını kökledi. Biran
Saçma
Kahve paketini açtım, üçü bir arada işte kahve-krema-şeker. Kum saatindeki kumlar gibi aktı bardağa. Zaman-mekan-insan üçü bir arada işte. Kum saatini ıskaladığımı düşündüm sonra, ilkokulda görmüştüm bir kere, sonra zaten tedavülden çoktan kalkmış bir banknot gibi kimse yüzüne bakmadı. Kumlarla aram iyi değil zaten, deniz ve kumsal hayatımın
Bir bayram vardı, anılarda
Bayram, başlarken bitti.
İçindeki yaranın kabukları kalınlaştı. Belki de sadece kabuk kaldı, yara bitti.
Sayfa 58Kitabı okudu
