Bitirdiğim için içimin buruk olduğu, bana duvarı izleten nadir kitaplardan biri Ezilenler. Kitap bitince fark ettim ki karakterlerin hepsiyle tek tek bağ kurmuşum çünkü hepsi o kadar samimi, içten ve çok yönlü anlatılmış ki hepsinden bir parça var bende ve hepimizde. Ayrıca okuduğum kitaplardaki kötü karakterlere kızar, hatta lanet ederdim ama bu kitapta hiç öyle olmadı; karakterlerin hepsini anladım ve oldukları gibi kabul ettim. Alyoşa'yı da sevdim, Masloboyev'i de, kızını affetmekten çekinen Nikolay Sergeyiç'i ve hatta açıksözlülüğünden dolayı prensi bile... Üzen ama iz bırakan bu kitap, kitap önermemi isteyen herkese adını vereceğim bir eser olarak listeme eklendi...
