Adana'nın yolları taşlı, Mus'un yolları yokuş, Evreşe yolları dar, Ankara desen büklüm büklüm yooları. Düzgün yolumuz yok lan bizim(BY BAATTİN)
"Beyim diyor, bizim yolumuz, köprümüz, çeşmemiz yok; kitaplığı ne yapacağız? Anlatıyorum ona: Eğer kitaplığınız olursa, yolunuz, çeşmeniz, köprünüz de olur!"
Sayfa 47Kitabı okudu
Sorma Be Birader Mezhebimizi
Biz Mezheb Bilmeyiz Yolumuz Vardır
Çağırma Meclis-İ Riyaya Bizi
Biz Şerbet İçmeyiz Dolumuz Vardır
Bizim Söyleyecek Sözümüz Vardır
[Kul Nesimi]
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
Güzel bir dua..
Ey istediğini istediğine istediği anda veren ve istediği anda alma kutretine sahip olan yüce ALLAH’ım,
Ey dualara icabet eden, bize şahdamarımızdan daha yakın olan, esirgeyen, bağışlayan, lütfeden ALLAH’ım.
Ey yerleri ve gökleri yaratan, gizli ve açık her şeyi hakkıyla bilen, mülkün ve saltanatın ve bütün varlıkların sahibi,
Zeka
Tıkalı olan yolumuz mu, aklımız mı?
Bu soruyu bir hikaye ile cevaplayalım:
Yaşlı adam hapisteki oğluna mektup yazar: "Patates ekmek için tarlanın kazılması gerekiyor. Yaşlı ve hastayım, yapamıyorum. Yanımda olsaydın ne iyi olurdu..."
Oğlu mektubu okur, hüzünlenir, ama hapistedir. Bu gerçek çaresizlik durumunda yapılacak bir şey yok gibi görünmektedir.
Neyse ki genç adam bizim gibi düşünmez. Hemen babasına cevap yazar: "Baba, sakın tarlayı kazma, cesetleri oraya gömdüm."
Polis cezaevi mektubu okuyunca hemen hareket geçer, kanıtları bulmak için baştan sona kazar, fakat bir şey bulamaz!
Birkaç gün sonra yaşlı adam oğlundan bir mektup daha alır:
"Baba, bu şartlarda elimden gelenin en iyisini yaptım!"
Buradan şunu çıkarmalıyız:
"Hiçbir şeyiniz yoksa, önünüzdeki engeller de çoksa, zekânız tek sermayenizdir."
Sayfa 38Kitabı okudu
Bizim yolumuz
“İnsan acı olmasa sevincin kıymetini nasıl bilirdi? Acının içindeki lezzeti bilse sevinci hiç istemezdi. Acı en büyük lütuf olmasa Allah en ağır olanları en sevdiği Peygamberlerine, dostlarına verir miydi?
Gavs Seyyid Abdülhakim Bilvânisî Hazretleri (k.s), "Bizim yolumuz aşk ve muhabbet yoludur" derdi.
Sayfa 32 - Semerkand YayinlariKitabı okudu
Memleket
Kar sıklaştı. Öndeki arabalar bir sis ardında kayboldu.
"Ellerin donmuş olmalı" dedi adam. "Açıklıklayız şimdi soğuğu daha çok hissederiz. İleride bir köy var. Oraya ulaştık mı, dinleniriz biraz."
Birden kar sisinin içinde atlılar belirdi. Cemil Bey dizginleri çekip atları durdurdu. Atlılar tez gelip kuşattı çevrelerini.
"Kesildi yolumuz!" dedi Mükerrem.
Sacide Hala'ya sokuldu. Ellerini tuttu. Elleri ürkütücü bir soğukluktaydı.
Sabırsız atlıların göğüslerine sığmaz nefeslerini işitiyor... Sonra Cemil Bey'in öfkeli, karşı çıkan sesini...
"Bre yolumuzdan çekilin! Memleketi bıraktık size, çekilin."
"Altın... Altın isteriz diyor birisi..."
"Memleket bıraktık size. Elmas ve altın nedir ki onun yanında? Çekilin, savulun dedim size!"
Mükerrem muşambayı aralayıp baktı. Bir süngü parladı, hızla indi. Cemil Bey yığılıp düştü. Mükerrem'in çığlığı göğsüne sığmadı. Can verecek gibi art arda titreyerek haykırdı.
Sayfa 207 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
