ÇOK AĞIR!
Bu kıdemli eser okunurken kaç yürek yerinden oynadı bir düșünüyorum... Bașlı bașına hikayeciklerin hepsi de Sentimental (Dramatizm) doluydu. Dostoyevski, 'durun biraz da okuyucuyu salt üzmekten bașka bir șey yapmayayım' demiș olmalı:
En okunmuș ve herkes tarafından bilinen Beyaz Geceler'de okunulmaya bașlar bașlamaz,
Max Müller kültürlü bir İngiliz'in üç bin ilâ dört bin civarında kelime kullandığını, büyük üstatların ise on beş, yirmi bin kelime kullandıklarını söylüyor.
DOKUNULMAZLAR
Rusyada kendisine bu derece verimli bir toprak bulmuş olan, hatta devlet başkanının bile konuşmalarında kullandığı suç dünyasının jargonuna başvurarak şöyle diyebiliriz: Fedulevin grubunun gelişiyle birlikte Urallarda belirli kurallar çerçevesinde yaşamak denen şey sona erdi. Yekaterinburg sokaklarında insanlara en çok kime saygı
YENİ DÜZEN
Fedulevin hapishaneden bırakılması Uralların modern tarihinde kritik bir dönüm noktasıydı. Daha Fedulev Yekaterinburga geri dönmeden önce, insanlar onun serbest bırakıldığını öğrenir öğrenmez, Rossel onu defalarca kucaklamadan önce, yeni gelişen olayların öyle basit bir durumu yansıtmadığını fark ettiler. Yeni bir mülkiyet paylaşımı
Tiyatroyu çevreleyen meydan, polis -oraya her türlü öfkeli çıkışın kontrol altında tutulmasını sağlamak üzere gönderilmiş sıradan gencecik delikanlılar- tarafından kapatılmıştı. Polisler insanların neler söylediklerini duyabiliyorlardı ve duyduklarından hoşnut görünmüyorlardı. Sonuçta, Nord-Ost kurbanlarına yetkililerin oradan çok önce
Sıfır Sayı romanını okuduktan sonra incelememe (#57395742) şöyle başlamışım:
“Günümüzde basının geldiği içler acısı, acınası durumu ve "basın özgürlüğü" diyerek bağırırken arka tarafta kurulan gizli tezgahları, günlük hayatta benzerine sıklıkla