Şimdi vatan bir insan gibi ölürken bir insan bir vatan gibi ayaktaydı: Mustafa Kemal!...
Sayfa 460 - Oğlak
"Ümit mi? Ümit en son kötülüktür! "
+ Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır"
Sayfa 90 - Ayrıntı/syf 90-91
+Yaşamımın bir niçini var, nasılına da tahammül gösterecek güce sahibim.
Sayfa 75 - Ayrıntı
Okur Takip Önerileri
Beyim diyor, bizim yolumuz, köprümüz, çeşmemiz yok; kitaplığı ne yapacağız? Anlatıyorum ona: Eğer kitaplığınız olursa, yolunuz, çeşmeniz, köprünüz de olur!
Sayfa 47 - Mustafa Güzelgöz
Yarım yamalak lafları sevmem; küçük ikiyüzlülüklerden hazetmem, iftira ve dedikoduya asla yüz vermem. Maskemi baloya gidiyorsam takarım, yoksa Tanrı'nın günü insanların karşısına onunla çıkmam.
Sayfa 41 - Bay Golyadkin
Peki ama niyeydi bu?... Milyoner olsa ne çıkacaktı bundan? Yine bütün ömürlerinde bir lokma ekmeğe muhtaç olanlar gibi ölmeyecek miydi?
Sayfa 96 - sel*
Zenginse tembel sayılmazdı. Sadece yoksullar tembel olurdu. Tıpkı sadece yoksulların cahil olduğu gibi. Hiçbir şey bilmeyen zengin bir adam ya şımarıktı ya da bağımsız.
Sayfa 377 - sel*
Tembellikten, zayıflıktan ötürü kendini Tanrıların kucağına atıp, 'Elimden bir şey gelmezdi, yol önceden çizilmişti' demek kolay. Oysa tercihin ihtişamını düşünsenize! İnsanı insan yapan şey.
Sayfa 335 - sel*
"İnsanın sizin kadar kötü giyinmesi için çok zengin olması gerekir.
Yoksullar iyi giyinmek zorundadır. "
Sayfa 528 - sel*
"Ne büyük yalnızlık."
"Bütün üstün ve değerli şeyler aynı derecede yalnızdır."
Sayfa 568 - sel*
"Sürekli bana hak verme. Samimiyetsizlik işaretidir. Kendi fikrini söyle."
Sayfa 282 - sel*
Bunlar, açlıktan geberen insanın bir lokma ekmeğini çalar, mezardaki ölünün altın dişini söker de eğer ölünün ayağına takılırsa kazara, sanki kabahat ölününmüş gibi dünyayı velveleye verirler.
Sayfa 183 - yordam edebiyat
Onlar hiç çalışmadan bir parasız, senin benim hesabıma pek güzel yaşıyorlar. Bu da bir sanattır. "Bir insanın cüreti çok, utanması az olduktan sonra her yerde gül gibi geçinir."
Sayfa 134 - ayrıntı
