her sayfanın satırında dolaşıp yaşadım tüm hikayeyi. hemen geçtikleri ağacın arkasından izledim dokuz yoldaşın serüvenini. bambaşka bir hikaye mükemmel kurgu. tolkien e kızgınım bu kadar iyi yazdığı için . çünkü o kadar yakın oldum ki frodo yla farketmeden onun içinde açılan büyük boşluk sardı beni. mutlu muydu son? belki.. ama ben mutsuzdum kitap bittiğinde. çünkü frodo yaralıydı. kardeşlik bozulmuştu. dostların hepsi ayrılmıştı. bilmiyorum kendimi mi buldum da bu kadar yakın hissettim. birine bağlan ırsın o gider sen kalırsın. frodo yu anlıyorum ve heryeşin özeti onun o cümlesi "SONSUZA KADAR GİTTİ. ARTIK HERŞEY KARANLIK VE BOŞ"
Mevzu ile alakası yok, yıllardır kafamı kurcalayan bir mesele vardı, onu da çözdüm sonunda. Aha burada da sizinle paylaşıyorum. Mesele basit ama benim için çok önemli. Yıllar önce İstanbul'da yaptığım absürd esprilere, anlattığım fıkralara Ankaralıların bayıldığını fark ettim. Yahu diyorum kendi kendime, burada bir sorun var. Ankara, İstanbul'un 10 yıl gerisinde mi acaba? Üstüne üstlük espri kaliteli, fıkra zekice değil, neden bu kadar gülüyor Ankaralı? Sonuçta boş bulunup anlattığım bir şey. Mesela şöyle bir espri: "Ayakkabın mı eskidi, at gitsin! Çorapların mı eskidi at gitsin! Pantolonun mu eskidi at gitsin! Eşek gelsin!" Bu. Ancak boş bulunup gülebilirsin buna? Öyle değil mi? Değil. Adam güldükçe gülüyor.
İşte yıllardır kafamı kurcalayan mesele bu.
Nasıl mı çözdüm mevzuyu? Valla zor oldu ama çözdüm. Şöyle oluyor: Malum memur şehri Ankara. Orada ya da burada karşınıza çıkan on kişiden yedisi bir kurumda ya bir memur ya da bilmem ne daire başkanı. Fıkrayı dinley
İsmet Saat KaçEbubekir Kurban · Orhun Yayınları · 201253 okunma
bir kitabın içi bu kadar boş olabilir. tarihi bir yalan abartılarak işlenmiş. özellikle mimar sinan insan zihninde cok farklı canlanıyor. tek derdinin mihrimah oldugunu düşünüyorsunuz. şöyle bir soru geliyor aklıma madem mihrimah mimar sinanın tek derdi, niçin cıraklık kalfalık ve ustalık eserlerinden hiç biri mihrimah cami degil. ve nasıl oluyorda bir halifenin kızı yani mihrimah sultan bir ordunun içinde saclarını savurarak geziyor. kitap yarım kalmasın diye bitirdim. zaten yarısı yoktu..
Tabii ki bir Harry Potter değil. Ama yine de çok kötü diyemeyeceğim. Harry Potter'dan sonra bu romanın dili biraz garip gelebilir. Çünkü yazar, küfürler ve argo kelimelerle sanki sadece büyükler için bir roman olduğunun üstüne basıyor.
Boş KoltukJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Doğan Kitap · 20131,796 okunma
Malesef ben çoğu kişi aksinde bir yorum yazıcam. John Verdon gerçekten iyi bir yazar. Kitabın ilk 420 sayfasını kusursuzkukla yazdığını söyleyebilirim.Fakat son 55 sayfasında nedendir bilinmez ama yazar kitabın içine limon sıkıyor.Dave Gurney iyi bir dedektif ancak suçu o değil katilin kendisi çözüyor.O saçma dolap şeklindeki odada çıkıp 'ben burdayım beni yakalayın diyor' malesef roman polisiyeden çıkmasada bir dedektif romanı olmaktan çıkıyor.Son 55 sayfaya göre diğer safalar gereksiz yazılmış bir sayfa yığını.Suçu Dave Gurney çözmüyor.Tekrar dediğim gibi kitap son 55 sayfasından öncekileri gereksiz kalıyor.Kusura bakmayın ama bu kitabın o kadar beğenilecek bir yanı yok.Yazarın ilk kitabı hayal lırıklığıyla dolu boş bir sayfa yığını.İnşallah ikinci kitabı böyle değildir.
Tasavvufla, aşkla ilgili; aklınızı iyi vermeniz ve sakin kafayla,düşüne düşüne ve manen hazır olarak okumanız gereken bir kitap. Zira öğrenmek yerine sadece boş zaman geçirmiş olursunuz.
Nisan YağmuruEmine Işınsu · Bilge Kültür Sanat · 2013131 okunma
Bitirdikten sonra ağızda tadı kalan güzel kitaplardan. Sıkılmadan okudum.. Ancak fragmanı görüp büyük hayallerle gidilen düşük bütçeli dram filmleri gibi.. Fazla büyük beklentiniz olmasın boş olan vaktinizi dolduracak daha lezzetli bir kitap bulamazsanız okuyun derim :)
Çin'den gelen, tekerlekli sandalyede yaşayan bir adam Perry Mason'a müracaat eder ve komşusunda işlenen cinayetten ötürü kendisinin adının duyulmaması gerektiğini söyler.
Komşu binasında da her şey evin hanımının boş ama kapalı bir konserve kutusu bulması üzerine başlar.
Olayları merak eden Mason komşu binaya doğru hareket eder ve olaylar gelişir.
İlk defa mahkeme sahnesi olmayan bir Perry Mason romanı okudum.
Komiser Tragg de çok iyi idi.
Mutlaka okunması gereken polisiyelerden
Ölümün YüzüErle Stanley Gardner · Akba Yayınları · 19707 okunma
