Hz.Mevlana hiçlik felsefesi için şöyle der: " Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen hiç ol... Menzilin yokluk olsun. İnsan çömlekten farkı olmamalı, nasıl ki çömleği ayakta tutan dışındaki biçim değil içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil hiçlik bilincidir..."
Sayfa 178Kitabı okudu
Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.
Sayfa 328Kitabı okudu
33. Kural
Bu dünyada herkes birşey olmaya çalışırken, sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.
Sayfa 328 - DoğanKitabı okudu
''İçimin cehennemidir bu.''
O geridekini, arkadakini bilmek. En önemlisi de işte bu.
Gerekçesi sadece bir "belki" olup, önümde yükselen bu aşılmaz duvarları delip geçme, ya da yıkıp yerle bir etme isteğiyle kuduruyorum. Akıl, varlık karmaşasını, yani kaosu bizden gizlemek için yükseltiyor bu duvarları. "Niye?" derseniz, bu duvarların ardında evrensel kaos ve yokluk, " hiçlik" var da ondan. Hiçbir şey yok arkasında duvarların. Onlar, bir şeyler yapmayı başarabildiğimiz şu dünyayla "boşluk" arasına çekilmiş sınırlardır.
Buda iyimserdi. Acının, varlığı varlık olmayan gibi tanımladığını gözlemlememiş olabilir mi? Çünkü yaşam ya da hiçlik ancak acı aracılığıyla ‘Vardır”. Boşluk, başarısız bir acı çekme özlemi değilse nedir? Nirvana daha yüce bir acı çekme durumuna, sıkıntının daha fazla maddeden arınmış bir haline denk düşer. Yokluk, var olma eksikliği anlamına gelebilir ama acırım eksikliği anlamına gelmez. Çünkü acı her şeyden önce gelir; Evren dâhil.
Kederli olma firsatını tek bir kere bile kaçırdığımı sanmıyorum. (Benim insan olma eğilimim.)
“Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen bir HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl çömleği tutan dışındaki biçim değil içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.” Hz. Mevlana.
Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.
Sayfa 328Kitabı okudu