Kitabı okurken elimde olmadan Böyle Buyurdu Zerdüşt'e gitti aklım.Benzerlikler çok fazla, ikisinde de inzivadan çıkan biri halka bir şeyler anlatma derdinde, yalnızlığın verdiği dinlenmişlikle ve erdemle insanları gerçeğe çağırıyor iki kitabın da kahramanı.
Böyle Buyurdu Zerdüşt' ü yarım bıraktım, Ermiş 'i ise büyük bir zevkle okudum.Halil Cibran sevdiğim bir yazar bütün kitaplarını defalarca okuyabilirim.
Biraz da içerikten bahsedeyim: Kahramanımız kaldığı şehirden ayrılmadan önce son bir konuşma yapıyor ve halk kendisine hayatın içinden birçok konuyu soruyor; Aşk, evlilik, çocuklar, vermek, yemek-içmek, çalışmak, sevinç-keder, suç- ceza, özgürlük ve yasalar gibi nice mevzular.
Oldukça sağduyulu, hoşgörülü ve sevgiyle konuşuyor, El Mustafa.
Sevdim kitabı, çok sevdim sindire sindire okudum, gayet anlaşılır bir üslupla yazılmış, tavsiye edilir.
783.jpg){kind=small}
