Roman
"Yaşam kaybetmeyi öğrenmektir.Kaybetme maceramız daha ana karnından çıktığımızda başlar.Hiç emek harcamadan hüküm sürdüğümüz,dünyanın en güvenli,en yumuşak korunağını,ana rahmini kaybederiz önce.Bizden intikam almak için bekleyen dünya,sanki niye çıktın ordan dercesine,gözlerimizi yakan ışıkları,kulaklarımızı tırmalayan
Murat Korkmaz
Hiçbir cevap susmaktan daha kötü değildir,
Ölmüş birkaç söz, belki de bir canı hayata getirir…
Susma!.. Bir cümle kur zamana inat,
Tatlı bir tebessümle karanlıkları kapat.
Karart ömrümüze vurulmuş perçinlerin sahte bakışını,
Mutluluğu; adını öldürerek ilk kez yaşat…
Bir görünüp, bir kaybolmakla geçmiyor saatler.
Vaatler, bir darbeye kaybetmekle yerine gelmiyor…
Boşver… Bırak biraz da insanlar düşsün kendi derdine,
Bırak biraz da sevdiklerin doysun gülmene..
Hangi isyankarlığın bedeli bu hezeyan,
Bu vurgun, bu katliam.. Nedir gönlümüzde ki savaş_?
İnfilak oluşumuza şahit dostane yüzler;
Vurulmuşuz, ağır yaralıyız, ölüyoruz yavaş yavaş. .
