Selamlar, ben Leyla.
Yemin ettim, okunmamış H.D. Carlton kitabı bırakmamaya. Bu kadın benim hayallerimin yazarlarından birisi. Gerilim desen onda, sarkastik düşünce desen onda, sado-mazo ilişki? Bu konuyu kimse ondan daha iyi yazamaz sanırım. O yüzden o da onda. Yukarıda belirtilenlerden sizde hoşlanıyorsanız, Carlton tam size de göre ancak "Yok ben güneşli güzel günler pozitif aşıklar okumak istiyorum" derseniz, lütfen bu kadından uzak durun.
Üstelik, bu kitapta Enzo karakterinden Zade Meadows havası aldığım için daha çok sevdim. Methiyelerimi düzdüğüme göre konusundan biraz bahsedeyim.
Kimliksizliği ve dolandırıcılığı kendisine şiar edinmiş olan Sawyer, Avusturalya'da bir barda köpek balıkları ile çalışan Enzo adında yakışıklı bir adamla ateşli bir gece geçirir. Adamdan ne kadar etkilenmiş olsa da, onun yolu başka bir yoldur, o yüzden Enzo’yu dolandırarak kendi yoluna gider. Dolandırılacağından emin olduğu halde, Sawyer’a karşı koyamayan Enzo, sabah olduğunda suç gerçekle yüzleşir ve Sawyer’ı aramaya başlar. Bulur ve onu teknesine götürerek denize açılır. Planlamadığı bir fırtına, teknelerini vurduğunda çiftimiz bir deniz fenerine sığınarak ölmekten sınırda kurtulur ve oranın daimi müdavimi ürkünç görünümlü Sylvester ile tanışırlar. Kurtulmak o kadar kolay olmayacaktır. Deniz fenerinde yaşadıkları kısımlar biraz söndürülmüş olsa da, yazarın kalemini sevdiğim için beni fazla rahatsız etmedi.
Ahmt Anak
“Gece, ay ışığı, yıldızlar, uzaktan görünen şehrin ışıkları ve sessizlik. Sanki hiçbir şey olmuyor gibi. Sanki bir yerlerde kıyamet kopmuyormuş gibi. İnsan gözüyle görmese de duymasa da bir şekilde biliyor. Oralarda bir yerlerde kötülük olduğunu. Bu
