Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Farklı Bir Kitap Okumak İsteyenler İçin
Öncelikle şunu belirmek isterim ki bana kitabın ismi çok havalı geldi: Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu.
Okuması çok zor olan bir kitap. Alışkın olduğumuz bir roman ile karşı karşıya olmadığımızı yazar kitabın hemen başında, ilk cümlesinde başlıyor.
" Italo Calvino'nun Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu adlı yeni romanını okumaya başlamak üzeresin.
İtalyan yazar Niccolo Ammanıtı'nin 2007 yılında Strega Ödülü alan güzel bir romanı "Tanrı Nasıl İsterse".
(Strega Ödülü (İtalyanca'da Premio Strega), her yıl İtalya’da yayımlanmış bir kitaba verilen en saygın ödüllerden biridir.)
Romana geçmeden önce biraz Niccolo Ammaniti'yi tanıyalım.
25 Eylül 1966’da Roma’da dünyaya gelmiş. İlk
223 syf.
8/10 puan verdi
Baştan sona, her bir kelimesinde, kitaba dair her bilginin, her sonucun, her nedenin olduğu bir inceleme yazısıdır. Kitabı okumayanlar, eğer olayların sonucu ne merakıyla okuyacaklarsa, bu incelemeyi okumamaları daha iyi olur. Benim gibi her şeyi bilmesine rağmen, nedenlerini ve işlenişini merak ederek okuyacaklarsa buyursunlar.
BÖLÜM 1
1900'lü
915.jpg){kind=small}
Kitabı bitirince '' yaşasın iyiler kazandı, kötüler yenildi'' diye gayet insanca bir psikolojiye kapılıyor insan. Fakat, kötü kim? Satılmak üzere veya çalıştırılmak üzere eşya gibi alınıp satılan zenciler mi? Ya da bu kaderlerine karşı çıkıp isyan eden zenciler mi? Yazara helal olsun diyorsun en sonda yenilen zencileri görünce, aynı kızılderili-kovboy savaşlarındaki gibi bizi beyazlardan yana yönlendirdiği için. Tabi yazıldığı çağı düşününce pek de şaşıramıyorsun 2020 yılında hala ırkçılığa devam eden Amerikayı düşününce. Kitap fena değildi, bazı cümleler uzun ve karışıktı fakat yoğun değildi. Sadece yorumları okumadan direk okumak lazımmış okuyunca ön yargı ile başlıyor insan.
Yüzyıllık Yalnızlık, bir ailenin kuşaklar boyunca hikayesini konu ediniyor. Doğan çocuklara babalarının isimleri verildiğinde çocuklar sadece o ismi değil taşıdıkları ismin sahibinin de karakterini taşıyorlar. Ailenin yazgısı benzer olaylarla tekrar ediyor. Kadınların ve erkeklerin her biri yalnızlığa mahkum oluyor.
Bu kitabı okurken birçok yerde sıkılmak mümkün. Çünkü bir karakteri değil bir ailenin hikayesini anlatan bir kitap. Bu yüzden çok fazla karakter var ve geniş bir zaman içerisinde olaylar anlatıldığı için hikayeden kopulabiliyor.
Pek çok kez karakterlerin kim olduklarını hatırlamak için kitabın başındaki soy ağacına bakmak gerekebilir. Aile üyelerinin yaşadıkları aynı isimlerle, benzer hikayelerle anlatıldığı için tekrar okuyormuş hissine kapılabilirsiniz.
Bence okumaya başlandığında fazla ara vermeden okunması gereken bir kitap. Olayların ve karakterlerin sık sık unutulmasının önüne geçilebilir.
Kitapta olağanüstü durumlar sanki her gün hayatımızda karşılaştığımız sıradan şeylermiş gibi anlatılıyor ve hiç şaşırmıyorsunuz. Büyülü bir dünya var fakat yazarın anlatım biçimi sayesinde bu dünya size hiç yabancı gelmiyor.
Spoiler Uyarısı
Dip Not: Kitapta anlatılan muz şirketinin yaptığı katliam, ne yazık ki gerçekte yaşanmış.
Azra Kohen - Gör Beni
Bugün Azra Kohen’in kitabıyla devam edeceğiz. Gerçekten iyi ki varsın Azra diyebileceğim bir kitap. Ve bugün ilk defa satır arasında siz dinleyici olarak dinleyeceksiniz ama ben biraz Azra’ya karşı konuşmaya çalışacağım.
Ben gerçekten hayatımda iyi ki varsın Azra, ben böyle eğlence görmedim dediğim bir kitapla karşı karşıyayız. Hoş tabi benim
İlk öncelikle kitabın olay örgüsü çok iyiydi kurgusunun kelimelerle işlenmeside çok güzeldi. Sonda bir olay oluyor ve gerçekten bi durup düşünüyorsun, şaşırıyorsun. Kitabın size vermek istediği mesajda çok güzel. Ama ben bayılmadım kitaba. Karakterlere okuru yani en azından beni bağlayamadı. Baş karakter olan Nazlıyı hiç sevemedim ya da Buseyi. Buse ve Nazlı olayını kitap okuyunca anlayacaksınız. Dediğim gibi evet kitapta işlenen olay ve kurgu çok güçlüydü ancak yazar bana karakterleri sevdiremedi. Ezel Nazlıya aşıktı ama Ezelin Nazlıya aşık olduğunu hissedemedim sadece kitapta Ezel Nazlıya aşık diyordu benim için Ezelin aşkını hissedemedim. Nazlının bencilliğini sevemedim. Ya da Nazlının arkadaşlarına ve çevresine böylesine kötü davranması hiç hoşuma gitmedi. Okurken insanın biraz hissetmesi lazım kitabın içindeymiş gibi kitap bittikten sonra durup şey dedim “olay çok iyiydi ama böyle bir olayı böyle kötü karakterle mi yazmış?” İlk defa bir baş karakterden nefret ettim baş karakteri okurken “üff bu kitap bitsinde kurtuluyum şu karakterlerden” dedim kitabı ve olayını sevip karakteri sevememeyi ilk defa ben bu kitapta yaşadım. Yazardan da soğudum açıkçası ama tabiiki sevenlere saygım var.
Emily Bronte daha çok yaşasaydı, ortaya nasıl eserler çıkarırdı acaba?
Okurken kendimi tam olarak Yorkshire'da gibi hissettim. O tepelerde ben de dolaştım, karlı çayırlarda bata çıka ben de ilerledim. Bu kitabı okumak için sonbahar ayını beklemiştim ama gerek yokmuş. En sıcak havada bile okusanız sizi anında yağmurlu, soğuk hava atmosferine çekiyor kitap.
Kitaptaki karakterlerin hepsi kötüydü. Bazları iyi gibi ama sonradan tanıştıkları, o kişi yüzünden (Heathcliff) iyiliklerini çabuk kaybediyorlar. Bir nevi kaybetmeye mecbur kalıyorlar. Heathcliff yüzünden kimse mutlu olamıyor. O kadar çok kötülük var ki bir süre sonra yapılan hiçbir kötülüğe şaşırmıyorsunuz, normal gelmeye başlıyor. Kitabın sonlarına doğru sadece bir tane mutluluk verici bir olay oldu. Onda da, kitap boyunca hiç mutluluk verici bir şey okumadığım için, çok sevinmiştim.
Uğultulu Tepeler, mutlaka okunması gereken bir kitap. Bu kitabın içindeki karakterlerden, daha fazla kötülük yapan, karakterleri okumuşsunuzdur ama bu kitaptakiler içimizdendi, bizdendi. Her gün yolda karşılaştığımız insanlar gibiydiler. Çok gerçekçiydi...
·
Puan vermedi
İtalyan yazar Niccolo Ammanıtı'nin 2007 yılında Strega Ödülü alan güzel bir romanı "Tanrı Nasıl İsterse".
(Strega Ödülü (İtalyanca'da Premio Strega), her yıl İtalya’da yayımlanmış bir kitaba verilen en saygın ödüllerden biridir.)
Romana geçmeden önce biraz Niccolo Ammaniti'yi tanıyalım.
25 Eylül 1966’da Roma’da dünyaya gelmiş. İlk