Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Kitaplar benim olaylara, insanlara, durumlara bakış açımı hep genişletmiştir. Her okuduğum kitapta olduğu gibi bu kitapta bana dar bakış açımın farkına varmamı sağladı.
İncelememde kitapta beni etkileyen bir cümleyle paylaşmadan geçemeyeceğim;
''... onun olumlu duyguları olmasaydı, sürekli 'acaba ne olurdu' diyen, çekilmez bir genç adama dönüşebilirdin...''
Kitabın belki ana cümlesi bunun üzerine kurulu. Beyin felci rahatsızlığıyla dünyaya gelmiş bir çocuğun hayatına olumlu tutumlarla dokunulduğunda neleri başarabileceğinin hikayesini okudum. Bu ve benzeri hastalıklara sahip olan insanların da, duygularının, düşüncelerinin, ifade özgürlüklerinin olduğu ve bu hakkın onlara verildiğinde neleri başarabileceklerinin göstergesiydi bu kitap.
Fiziksel olarak bazı eksikleri olan insanların olumlu tutum ve destekle neleri başarabildiğini gördükten sonra kendimce fiziksel kusuru olmamasına rağmen olumsuz tutum ve davranışlarla hayatları zindana çevrilen insanları düşündüm. Aslında fiziksel kusurun bir eksiklik olmadığını, eksikliğin insanların kafalarında, duygusal olarak yeterince doyurulmamış olmalarında olduğunu gördüm.Kitabın güzel olduğu kadar film ide güzeldi.Okumanızı ve film i izlemenizi tavsiye ederim.
Hafifledim. Rahatladım.
Üzerimden büyük bir yük kalkmış hissi,
nasıl iyi geldi anlatamam ♡
Gerçekten çok faydalı bir yolculuktu.
Kitabı bitirir bitirmez yazmak istedim hislerimi.
“İnsanın acısını insan alır”.
Geçirdiğimiz zor günlerde bu cümle ne kadar anlamlı, değil mi?
Kadınların şifa olduğunu, afet sonrası büyük bir dayanışma içinde
90 sayfa deyip geçmesen iyidir.
İranlı yazarları, yönetmenleri oldum olası sevdim. Ortadoğu kültüründen soyutlayamıyorum sanırım kendimi. Neticede hepimiz biraz da olsa Ortadoğulu'yuz. Bildiğimiz üzere İran yasaklar ülkesi, otu boku yasaklayan teokratik cumhuriyet kılıfının altında monarşi düzenini iyiden iyiye hissettiren bir ülke. Herhangi bir yazara ilk kez başlayacaksam,
Nazan Bekiroğlu'nun La Sonsuzluk Hecesi kitabını okuyorum kitap bittikten sonra bu değerlendirmeyi ''YORUMUMU, DÜŞÜNCELERİMİ, HİSSETTİKLERİMİ'' yazmak isterdim ancak dayanamadım şimdiden sizlerle paylaşayım istedim.
Kitaba başladım ilk sayfalarda bu ne muhteşem bir ifade tarzı, bu ne güzel bir anlatım diye ilerlerken birden kendimi anlamsız bir yoğunluğun içerisinde buldum.
Kitap da sanki her kelime bir cümleyle, her cümle bir paragrafla ifade edilmiş gibi...
Bu kadar abartılı bir anlatım kitabın lezzetini zahmete dönüştürüyor ve ilerlemek gerçekten zorlaşıyor sayfalarda...
Bu nedenle daha fazla dayanamadım ve okumayı bıraktım kitabı...
Ne dersiniz?
Kitabı okuyanların yorumlarını merakla bekliyorum...
Çok fazla şair bilmiyorum ama Zarifoğlu’nun şiir kitabını okuyunca şöyle düşündüm; gizemli, kapalı anlatımda kendisinin üstünde bir şair yoktur herhalde.Şiir kitapları okuyunca, insan duygularını ifade etmenin zerafetine şairlerle birlikte ortak olmak istiyor. Şiir yazmanın altındaki motivasyon da anlaşılma duygusundan geliyor olsa gerek.Herkes
"Merhaba Beyaz Gemi, ben geldim!"
》Henüz 8 yaşına girmiş, annesi ve babası tarafından terkedilmiş, merhametli ve iyi yürekli bir dedeyle büyüyen ve o dededen başka bir seveni olmayan, masum bir çocuğun gerçek dünya ve hayal dünyası arasında gelip gittiği hayatını anlatan bir hikaye.
》Gerçek hayatında mutsuz ama hayal dünyasında mutlu olmaya çalışan bir çocuğun psikolojisini
