İncelemeye sitede emeği geçen herkese teşekkür ederek başlıyorum. Çünkü bu kitapla tanışıklığım 1k sayesinde oldu. Önce tesadüfen anasayfada Pessoa’nın birkaç alıntısına rastladım. Bu da devam edip 146 sayfa alıntının tamamına yakınını okumama –yok artık okudukça okumama- sebep oldu. Demem o ki daha kitabın siparişini bile vermemişken emindim kitaplığımda baş köşe onun.
Nihayet kitabıma kavuştuğumda tüm heyecanıma rağmen hiç acele etmedim. Hiç bitmesin, elimden düşmesin istedim. (Sarılıp uyumak da bir seçenek olabilirdi ama kitapların cildine zarar vermek,buruşturmak, kırıştırmak adetim değil.) Öyle çok sevdim ki kitabı, ismi ona haksızlık. Bana kesinlikle huzur verdi. İlk defa bir yazarı okurken, gerçek hayatımda onu tanıyabilmiş olmayı ne çok isterdim diye düşündüm.
Bağlamak istiyorum, bağlayamıyorum. Yeterince övgü dolu yazamamışım gibi geliyor. Sonuçta bu yazıyı okuyorsanız, bence siz de benim gibi kendinize kitaplardan bir dünya kurmuşsunuzdur amaaaa içinde Huzursuzluğun Kitabı yoksa hep biraz eksik kalacak bilginiz olsun.
