- Lütfen sonuna kadar okuyun -
- Bak kızım, ben sana som altından yapılmış bir kaşık hediye etsem, sevinir misin?
- Hocam nasıl sevinmem?
- Ayrıca bu kaşığın üzerine, dünyanın en mâhir sanatkarları tarafından, süslemeler yapılmış olsa..
Ama bitmedi. Bu kaşığın süslemeleri de dünyanın en değerli mücevherleri ile donatılmış olsa?
- Ohoo hocam. Ben sevincimden uçarım!
- Peki
Sayfa 117
Tam on yıl sonra aldığım haber. Maria ölmüş..
Geçen bu süre zarfında her şey hakililiğini kaybetmiş; ben onunla beraber, belki de daha evvel ölmüşüm..
Sayfa 159Kitabı okudu
"Aklından geçeni biliyorum, bunları işte o yüzden, emekliye ayrılmak durumunda kaldığımdan ötürü söylediğimi düşünüyorsun. Apansızın kendimi ölüme yaklaşmış hissediyorum, falan filan, çünkü işim gücüm yok ve fazlasıyla düşünüyorum, burada, oldum olası geçişi simgeleyen ırmağın kıyısındaki bu bahçede. Ya da evde... Hiç sesi çıkmayan bayan
Sayfa 118Kitabı okudu
" yatağımın karşısında bir pencere var . Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde ? Bir gün duvara resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimsede uyarmadı beni . İşte sonunda anlamsız biri oldum . İşte sonum geldi . Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım. "
Tanrım! Ne de rahat yazmışım o satırları! Daha doğrusu rahat değil de, kendime ne kadar güvenerek, ne kadar umutlu!... İçimde küçücük de olsa bir kuşku var mıydı acaba? Aradan bir buçuk, iki yıl geçti, bence bir dilenciden daha kötü bir durumdayım. Dilenci de neymiş! Vız gelir dilencilik bana! Düpedüz mahvettim kendimi! Durumum perişan. Ahlak dersinin yeri değil şimdi! Böyle bir durumda ahlak dersinden daha anlamsız, saçma bir şey olamaz! Ah şu kendini beğenmiş insanlar; ne geveze olurlar! Ahlak dersi verirken ne kasılırlar! Şimdiki durumumun iğrençliğini olanca çıplaklığıyla gördüğümü bilselerdi, bana ders vermeye kalkışırlar mıydı. Hem yeni, benim bilmediğim ne söyleyebilirler bana? Sonra, önemli olan bu mudur ki? Hayır, önemli olan rulet tekerinin biraz ötede durup durmamasındadır... O zaman, hiç kuşkum yok bundan, önce o akıl hocaları koşarlardı yanıma. Dostça gülümseyerek kutlarlardı beni... Şimdiki gibi arkalarını dönmezlerdi. Tümünün canı cehenneme! Bir neyim ben şimdi? Zéro. Yarın ne olabilirim? Yarın ölecek, sonra yeniden dirileceğim! Bütünüyle mahvolmaktan kurtaracağım kendimi.
İletişim Yayınları
Destanlaşan Üç Ülkücü Genç
1968 yılında Ankara İlahiyat Fakültesi öğrencisi Ruhi Kılıçkıran ile başlatılan ve bugün üç binlerle ifade edilen ülkücü şehitler kervanına 1970 yılı içinde üç isim ilave olmuştur: Süleyman Özmen, Yusuf İmamoğlu ve Dursun Önkuzu.
Süleyman Özmen: Süleyman Özmen Ankara Ziraat Fakültesi öğrencisiydi. Günlerce muhasara
KÜBİTEM GÜNLERİ: Gazetenin, Atatürk Bulvarı üzerindeki bir kapıcı odasında ne kadar zaman çıkartıldığı hakkında net bir bilgi yok. Ama Sadi Somuncuoğlu'nun önderliğinde üniversite hocalarına bir yer tutulması için yapılan çalışmalar neticesinde Meşrutiyet caddesi üzerinde ama girişi Bayındır Sokakta olan 58/2 numaralı daire KÜBİTEM adına
GAZETENİN BİR HAFTASI: KÜBİTEM için tutulan daire Devlet gazetesinin en lüks bürolarından birisi idi. Apartmanın girişi Bayındır sokaktandı ama salonu Meşrutiyet caddesine bakardı. Üç oda ve bir salondan oluşan büronun bir odası sırf Dündar Taşer'e tahsis edilmişti. Dündar Taşer misafirlerini burada karşılar görüşür, sohbetlerini burada
Keyhüsrev'in Köylü Hüsrev oluşu:
"2500 Yıllık Keyhüsrev; Osman'ın Elinde Koy, Matbaada Oldu Köylü Hüsrev"
Türkiye'nin yarım yamalak da olsa Malazgirt Zaferi'nin 900. yıl dönümünü kutlaması bazı ülkeleri rahatsız etmişti. Türk düşmanlığı ve Farsçılık üzerine inşa olunan İran Pehlevi Hanedanı da İran devletinin kuruluşunun 2500. yıl dönümü kutlamaları
"Dinle" dedi, "Dinle beni. Cromer-Blake ölecek. Nesi var, bilmiyorum, kendi de nesi olduğunu bize söylemeyecektir, o da şayet kesinlikle biliyorsa ya da aklından çıkarmayı başaramadıysa, en azından zaman zaman, sorumsuzlukla ve müthiş bir zahmetle. Nesi olduğunu bilmiyorum, ama uzun süre dayanacağını sanmıyorum ve çok ağır
Sayfa 117Kitabı okudu