Bugün hayatını kaybeden ölümsüz çevirmen Ahmet Cemal Üzerine
Hangi afili zan kurtarır bizi böylesi çürümüş bir zamandan? Nasıl sakınmalı “olmuş olan”ın hıncını ve kinini henüz "olmamış olan”dan? Gerçekten de pek çetrefilli bir mesele şu Zaman... Önü de arkası da sonsuz yeğinlikte müphem. İlkin; onun sarsılmaz gerçeği karşısında yenik düşmeyecek o kavi sözü nereden bulmalı? Şayet “olmuş olan”, zamanın
15. Hikaye Tamamlama etkinliği dördüncü kısmı (Bölüm 10-12)
#29166379 iletisinde yazılan hikayenin dördüncü kısmıdır. Bu kısmı https://1000kitap.com/muhayyelll_ ve 
mithrandir21 yazmıştır.
10.
Profesör Alex'in yaşlı bedeni, daldığı derin uykuda büyük bir patlamayla sarsıldı ve uyku mahmurluğu ile açılan gözleri hızla etrafa bakındı. Saniyeler sonra
Az anlamak, ters anlamaktan iyidir.
İnsan huzuru kendi içinde bulamazsa, boşuna etrafta aramasın.
Cesur insan, imanı çok olan insandır.
Kabiliyetli bir insanın arkasında, daima kabiliyetli başka insanlar vardır.
Yerine kimseleri koyamayacağını sanıp, belki de aldandığın kişiler olacak hayatında. Ve sen uslanmadan acı çekmeye devam edeceksin… İşte o zaman anlayacaksın yaşadığın şeyin aşk olduğunu.
Sahiplenmeden seveceksin… Unutma ki, sen bile sana ait değilsin. Bakmayacaksın da öyle rengine, cinsine… Gözleri mesela… Yetecek onu deli gibi sevmene…
Yolda
Ibrahım Karagül
Artık “Suriye sorunu” bir “Amerikan işgali” sorunudur. Ülkenin üçte biri PKK ve DEAŞ gerekçesi üretilerek işgal edildi. Bunun dışında hiçbir tanımlamanın, Suriye meselesinde çözüme odaklı olması mümkün değil.
En önemli sorgulama, “ABD’nin burada ne işi var” sorgulaması olmalı. Kim davet etti, hangi meşruiyetle geldi, hangi gerekçeyle masaya
STALİN'LE WELLS’İN RÖPORTAJ
Stalin: Burjuvazinin iyiliğine inanmıyorum; başkanlar gider, başkanlar gelir...
1934 yılında HG Wells, o dönem başkanı olduğu Uluslararası PEN kurumuna dahil olmakla ilgilenen Sovyet yazarlarıyla buluşmak için Moskova’ya gelir. Burada bulunduğu sırada Stalin onunla bir röportaj yapması için izin verir. Wells’in
Öykü seven değerli okuyucular için, bir zamanlar yazmış olduğum öykümü bugün paylaşıyorum. Okuyunuz...
Öğle arası sakinliği hala üzerimde dururken kahvemi keyifle yudumluyordum. İşimin en önemli parçasından birisi de bu güzel kahve alışkanlığımdı. Çalışmalarım sırasında bu şeyi içmekten büyük bir mutluluk duyuyordum ve gün içerisinde
Sen kimseye kulak asmadan, rüzgara karşı uçabiliyor musun ona bak.
Yerine kimseleri koyamayacağını sanıp, belki de aldandığın kişiler olacak hayatında. Ve sen uslanmadan acı çekmeye devam edeceksin… İşte o zaman anlayacaksın yaşadığın şeyin aşk olduğunu.
Sahiplenmeden seveceksin… Unutma ki, sen bile sana ait değilsin. Bakmayacaksın da öyle
Sırça Köşk Hikayesi
Bir zamanlar boş gezmeyi iş yapmaktan çok seven üç arkadaş varmış. Bugünden yarına geçinmek, gittikleri yerlerin birinden yüz bulsalar, beşinden kovulmak canlarına tak demiş. Alın teriyle kazanıp gönül rahatlığıyla yemeyi de gözlerine kestiremezlermiş, çünkü elleri işe yatkın değilmiş. Bir gün, uzun bir yolculuktan sonra, yüksekçe bir tepede
Ayrı ayrı, aynı derecede birer mucizeyiz
"Sana düşünme gücü verdim. Sana sevme gücü verdim. Sana seçme gücü verdim. Sana gülme gücü verdim. Sana hayal etme gücü verdim. Sana yaratma gücü verdim. Sana plan yapma gücü verdim. Sana konuşma gücü verdim. Sana dua etme gücü verdim. Seninle sınırsız bir gurur duyuyorum. Sen benim son eserimsin, benim en büyük mucizemsin. Tam bir yaşayan