Derli toplu, hoş bir kitaptı. Güzel yanlarından biri katliam, kavga, dövüş, cinsel şiddet vs.'den medet ummak yerine insan hikayelerini yalnızlık odaklı, daha genel insan hallerinde aramasıydı. Bu iddialı sahnelerle okuyucuyu etkileme çabasına olan mesafe kitabın sonunda biraz azaldı tabii. Ama bunu da yazarın tercihi olarak görüyorum. Kitaptaki ana karakterler bir şekilde birbirine bağlı ve yazar sonda bu bağlantıyı etkileyici bir sahneyle taçlandırmak istemiş olmalı. Kitapla ilgili aklıma takılan bir husus, insanların kendi kendilerine mırıldanarak ve kendileriyle seski konuşarak bir şeyler anlattığı kısımların biraz fazla oluşuydu. Gerçi yazar bir hikayede karakterin son zamanlarda sesli mırıldanma gibi kötü bir huy edindiğini söyleyerek davranışı bir mantığa oturtmuş ama bu mırıldanma ve söylenmeler az da olsa başka kısımlarda da vardı. İnsanların ses çıkararak düşünmeleri dizilerde de çok görüp kişisel olarak gerçekçiliğe ket vurduğunu düşündüğüm bir hareket. Sonuçta ortaya başarılı bulduğum bir kitap çıkmış. Gördüğüm kadarıyla, reklamı yeterince yapılamayan tüm kitaplar gibi okunma sayısı kendisinden daha niteliksiz pek çok kitabın da gerisinde kalmış. Yazara yeni çalışmalarında başarılar dilerim.
