Otobiyografi - Nazım Hikmet Ran
❝hapislerde de yattım büyük otellerde de
açlık çektim açlık grevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir.❞
İnsanlığa acıyan birine dair tuhaf bir roman verin bana.
kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
ben ayrılıkların
kimi insan ezbere sayar yıldızların adını
ben hasretlerin
hapislerde de yattım büyük otellerde de
açlık çektim açlık gırevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir
otuzumda asılmamı istediler
kırk sekizimde Barış madalyasının bana verilmesini
verdiler de
Sayfa 104Kitabı okudu
Kulak ver ve dinle ey hayat süren leş!
Komşun açken tok yatıyorsan, insanlar açlık sınırındayken villa üstüne villa alıyorsan, sokaklar dilenci, öksüz, yoksul, garip, çaresiz, kimsesiz doluyken bu villalarda sabahlara dek yünlü seccadelerde namaz kılıyorsan vay haline ! Mazlumun ahı arş-ı alâya yükselirken, yoksulun açlığı yeri delerken, öksüzün ağlaması göğü çatlatırken sadece kıldığın namaza güvenerek rûz-u mahşere gitmeyi düşünüyorsan vay haline !
Sayfa 119 - İnşaKitabı okuyor
Farkında olmadan...
"Bana büyük bir iyilik ettiniz."
Bir hayvanın susuzluğunu gidermek büyük tehlikedir,susuzluğun ardı açlık.Nefesi kesilene dek doymak ister.İnsanoğlunun günahı da bu,açlık.Doymak bilmeyiz,ölürüz,öldürürüz.
Av-/sayfa 14
Sayfa 14 - Everest YayıneviKitabı okudu
