Dedemin bir sözü vardı,
Oku kızım koluna altın bileziğini tak meslek edin de elin eline bakma derdi hep ve büyüdükçe çevreme baktıkça yüz yıllık çınarı o kadar haklı buluyorum ki. Büyükler bir şey diyorsa vardır bir bildiği.
Bir Öykü Denemesi vol.2
***
Birinci bölüm: #136750429
***
Apartmandan çıktığımızda mutluluk yokuşu hemen önümüzde kalıyordu. Bu yola ismini babam vermişti. Çok hoşuma gitmişti çünkü yokuşun sağında ve solunda renkli çiçekleri olan ağaçlar ayakta duruyordu. Zamanı geldiğinde kimisinde elma, kimisinde armut oluyordu. Fakat benim favorim olan
Çocuklarımız toplumun yapıtaşları, bir toplumun başarılı mutlu olması çocuklardan geçer. Çünkü bu çocuklar daha sonra biz oluyoruz. Bugün sosyal medyada bir paylaşım gördüm. “ Çocuklarımıza bundan sonra yaramaz demiyoruz.“ biraz düşününce ne kadar haklı güzel bir paylaşım olduğunu anladım. Düşünsenize komşuların, akrabaların ve daha bir çok
MACDONALD’IN SUÇ TRİADI SERİ KATİLLERİ TAHMİN EDEBİLİR Mİ ?
çocuklarla iligili dudak uçaklatan bir teori :
macdonald'ın suç triadı seri katilleri tahmin edebilir mi?
hiç bir anne-baba çocuğunun ileride katil olmasını istemez. fakat sorun şu ki; teorik olarak her seri katilin bir anne-babası vardır.
"biz seri katiller sizin oğullarınızız, biz sizin kocanızız, her yerdeyiz.
ve yarın daha çok
Tarikat-ı Bi'de Böyle Okuyun... İçiniz Rahat Olacak
TARİKAT:
Ben bir boşluktayım dedim,
Gel dolduralım dediler...
Ama tarikat beni ürkütür dedim,
Allah demekten korkulurmu? dediler...
Peki... diyerek tarikata girdim,
Münazara Nedir? Nasıl Yapılmaz?
Eskiler ilmi her daim geliştirmek için birbirinden güzel usuller buldular. İlim bir nesilden sonrakilere aktarılsın diye bilenler bilmeyenlerle buluştu. Önce sohbet oldu sonra ders oldu en son sistematize olarak okula dönüştü. Bildiklerini asırlar boyunca yaşatmak için taşlara kazıdılar sonra kemiklere. Daha sonra kağıtlara yazıp birleştirdiler
GÖRÜCÜ
İşten eve geldiğimde oldukça yorgundum. Elbiselerimi değiştirip hemen odama çekilip uzanmak istiyordum.
--Anne! Ben geldim!
Mutfaktaydı. Sesimi duyunca ellerini havluya silerek yanıma geldi. Gülümsüyordu.
--Hoş geldin, aslan oğlum. Hay maşallah. Seni yaradana kurban olurum ben.
Şaşırmıştım. Ama hemen kendimi toparladım. Ne de olsa böyle bir
Bugün bu yazının çok fazla kişiye ulaşmasını diliyorum...
Bazı insanlar hayatlarında mutsuzlardır ve başka insanlarla biraraya geldikleri ortamlarda sürekli olumsuz söylemlerini adeta içlerindeki çöp kutusunu boşaltır gibi dökerler ve bunu öyle ısrarla yaparlar ki döktükleri kişiden ya bir onay ya da bir ekleme bekleyinceye kadar durmazlar. Kazara herhangi bir söylemine 'onaylama' gafletinde bulunduysanız çok kötü. Çünkü bu sefer de o kişinin hedefinde siz olursunuz ve o ithamları siz söylemişsiniz gibi etrafa yansıtır, rahatlar ve kendileri iyilik meleği gibi dolaşır. Ama farkında değillerdir etrafındakilerin bir daha dönmemek üzere uzaklaştıklarını. Bu dediğim kişilik özelliğini yansıtan akraba ve sizden büyük biriyse daha kötü. Çünkü tam anlamıyla da onu hayatınızdan çıkarmanız zaman alır ve onun hâlâ haklı olmak için türlü türlü yollara başvurduğunu görürsünüz, izlersiniz. Bir de büyükler diye yaptıklarını hoş görmenizi ve hâlâ saygı göstermenizi de beklerler.Böyle insanlardan uzaklaşın ne olursa olsun negatif söylemlerini dinlemeyin, kaçın. Onlar mutsuzlar ve sizi mutsuz etmeye programlanmışlardır.
Uslu çocuk
benden bir öykü...
Portakal ağaçlarının çiçeklenen siluetini
seçmekte zorlandığımı itiraf etmeliyim.
Ama normal. Kış günüydü. Yağmur şarıl
şarıl yağmaktaydı. Kışın her
zamankinden daha erken geldiğini
söylemişti babam. Annen o kadar çok
parfüm sıkıyor ki ozon tabakasının
delinmemesi mucize olurdu, diye
eklemişti. Bunu söylerken, sol
PART 2/ Et kemiğe yaklaşıyor...
PART 1/#171779972
PART 2
Geçen gün, çocukluğumda yaşadığım bir olayın içimde nasıl bir uhdeye dönüştüğünü, bu uhdenin yarattığı rüyaların bana nasıl yıllarca musallat olduğunu, peşimi hiç bırakmadığını, bu durumun artık canımı çok sıktığını, bu durumu aşmak için zihnimde bir zaman simülasyonu yaratıp, bana yapılanın