Dimağımda buzlu bölmeler var
Zihnimde buzlu düşünceler
Buzlu bir kapının ardından bakar gibi hatırlamaya çalıştığım anlar var
Bir saat evvelini, bir gün, bir hafta, bir ay öncesini.
Babamın öldüğü günden kalma, yılan sinsiliğinde sancılarla
hislerimi anlatmaya çalışıyorum.
Yitirilmiş bir gerçeklik algısı derûnumdaki...
Bu yazan ben miyim? Yaşıyor muyum, yoksa hâlâ uykuda mıyım?
Her gün uyanan bedenin beraberinde bir ruh var mı taşıdığım?
Dimağımda buzlu bölmeler var
Bir ses var duyduğum, fısıldıyor kulağıma
Bu fısıltı beynimde hengâmeye dönüşüyor.
Sonrası gene buzlanma
Kayboluyor her şey bir anda.
Tekrar zorluyorum zihnimi bir dakika öncesi için
Gördüğüm bir rüyayı hatırlamaya benziyor bu.
Dimağımda buzlu bölmeler var
Kalbimin yangınının eritemediği, buzlu bölmeler...