Sensiz bu cihan da, yaşarım sanma,
Sen benim Gülzar-ı cennetimsin yar.
Ben sensiz yanmışım, sen bensiz yanma,
Sen benim Gülzar-ı cennetimsin yar.Gündüzler hayalim, geceler düşüm,
Sensiz her anıma, ederim küşüm.
Sana yastık yaptım, gel yaslan döşüm,
Sen benim Gülzar-ı cennetimsin yar.Tek bir tel saçına, kurbandır canım,
Sevginle çağlıyor, damarda kanım.
Sensiz çarpmaz-durur inan sol yanım,
Sen benim Gülzar-ı cennetimsin yar.Seninle bir ömür, su gibi geçer,
Rızazade sensiz, agular içer.
Yel estikçe kokun, içimi biçer,
Sen benim Gülzar-ı cennetimsin
Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
Anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...
Ve zehir - zıkkım cıgaram.
Gene bir cehennem var yastığımda,
Gel artık...
Aynalara güvenmeyin. Aynalara güvenilmez. Aynalar dışımızı gösterir, gözümüzün gördüğünü. Dış güzelliğe tutkun olanlar yüz verir aynalara. Oysa insanca güzellenmek duyarlılıkla olur, boyutlu ilişkiyle olur. Ruh sağlığını yansıtır mı aynalar?
*Çardakta