Böylece Luther ve Calvin psikolojik olarak insanı çağdaş toplumda üstleneceği role hazırladılar: Kendi benliğinin önemsiz olduğunu hissetmek ve kendi dışındaki amaçlar uğruna hayatını fedaya hazır olmak. İnsan bir kez, ne adaleti ne de sevgiyi temsil eden bir tanrıyı yüceltmek için bir araçtan başka bir şey olmamaya hazır olduktan sonra, ekonomi çarkının bir hizmetkarı (daha sonra da Führer’in) rolünü kabullenmeye de hazırdı.