Top G
“Every trail has its end, and every calamity brings its lesson!”
¢---⋆
"Her yolun bir sonu vardır ve her felaket kendi dersini getirir!"
I wonder-is anyone here
A stranger as forlorn as I?
His heart wounded, his eyes tearful
A stranger as forlorn as I?
Let no one be lonesome like me
Or writhe in exile’s agony.
Teacher, I hope no one will be
Türkçe söledik kimse annamii gurban!
When people become more depraved and cruel, they also invite more calamity upon themselves.
The delay of calamity allows for the further increase of depravity and cruelty.
While the victims endure these hardships, they gain rewards they cannot earn through worship and other deeds in this world, and this is a Mercy for them;
The same event is for the oppressors to bear the consequences of their injustices for eternity.
The judgment is passed!
The oppressors will face eternal torment, while the oppressed will attain eternal blessings.
Bu konuya ilave olarak Richard Farson'un "Calamity Kuramı"ndan bahsetmekte yarar var. Farson, toplumun en değerli insanlarının çok kötü çocukluk şartlarından geldiğini vurguluyor. Bu insanların yaşamlarının incelenmesinin, kültürümüzde sağlıklı bir çocukluk için gerekli olduğuna inanılan arka-çıkmalara bu yaşamlarda hiçbir şekilde rastlanılmadığını gösterdiğini söylüyor. Travmatik çocukluk şartları ile daha sonraki büyük icraatlar arasında ilişki kuruyor. Rollo May de bu tip insanlarda "iyi-uyumlu" sendromuna hiç rastlanmadığını söyleyip, "iyi-uyumlu" insanların büyük ressamlar, heykeltıraşlar, yazarlar, mimarlar, müzisyenler olmalarının çok nadir karşımıza çıktığını ekliyor.
Sayfa 20 - Sunuş
"Bir kahraman olmam gerekiyordu...çok fazla gücüm vardı...gene de başarısız oldum."
Ben kötü biri değilim. Ben tekim. Bu kirli, korkunç,delirmiş dünyadaki diğer herkes bozuk. Şeytani, günahkar,tiksinti verici...ne dersen de. Herkes bozuk.
Limelight ölümünü arzuluyor olmalı. Ruhumuzun en derinlerinde hepimizin arzuladığı gibi.
In the duaa of Taif, the Prophet (pbuh) is asking Allah for عافية (God's Aafiyah), not sabr. This is an important concept. Aafiyah is a comprehensive term that includes well-being, ease and safety from calamity and difficulty. He has advised us not to ask for sabr, but to ask for Aafiyah instead:
The Prophet (pbuh) heard a man saying: "Oh Allah, I ask You for patience (sabr)." The Prophet (pbuh) said: "You have asked Allah for calamity; rather ask Him for well-being (Aafiyah)." (at-Tirmidhi 3527)
We know the immense reward of sabr during calamities, but we should never ask for calamities. Instead, we should ask for ease and safety from calamities (Aafiyah). If we are faced with trials, we should show sabr, but ask for ease and relief.
