Biz hayatta iki silâh arkadaşı gibi idik. Elimdeki silâhımı aldıkları bir zamanda beni arkamdan vurmak doğru mu?
Bizler için mutluluk diye bir şey yoktur, onu sadece arzu ederiz.
Okur Takip Önerileri
"Ondan başka bir şey düşünmemişti hayatında: Mücevherlerini, kumaşlarını, zarif eşyasını, yumuşak sandalyelerini, kağıt kaplı odalarını, bu odaların tatlı havasını, kuştüyü yastıklarını kaybettiğine asla yanmamış, en küçük bir üzüntü bile duymamıştı. Sevdiği adamın varlığı dışında hiçbir istek, hiçbir ihtiyaç onu sarmamış, onunla beraber: yalnız onunla beraber olmak ona yetmiş, bundan fazlasını istememişti."
Sayfa 17Kitabı okudu
"Ben keyif aramıyorum. Tanrı'yı istiyorum, şiir istiyorum, gerçek tehlike istiyorum, özgürlük istiyorum, iyilik istiyorum. Günah istiyorum."
"Aslında," dedi Mustafa Mond, "siz mutsuz olma hakkını istiyorsunuz."
"Öyle olsun," dedi Vahşi meydan okurcasına, "mutsuz olma hakkını istiyorum."
İnsanlar yaşatarak yaşar birbirini
Ve hayat meşalesini, birbirine devreder koşucular gibi.
Lucretius
Dünyaya geldiğiniz gün bir yandan yaşamaya, bir yandan ölmeye başlarsınız.
Hayat kendiliğinden ne iyi, ne kötüdür: ona iyiliği, kötülüğü katan sizsiniz.
Bir gün yaşadıysanız, her şeyi görmüş sayılırsınız. Bir gün bütün günlerin eşidir. Başka bir gündüz, başka bir gece yok ki. Atalarınızın gördüğü, torunlarınızın göreceği hep bu güneş, bu ay, bu yıldızlar, bu düzendir.
Madem ki ölümün önüne geçilemez, ne zaman gelirse gelsin. Sokrates'e: Otuz Zalimler seni ölüme mahkûm ettiler, dedikleri zaman: "Tabiat da onları!" demiş.
Bütün dertlerin bittiği yere gideceğiz diye dertlenmek ne budalalık!
İnsan kötü şeyleri, bilmediği, beceremediği için değil, canı istemediği için yapmamalı.
Ölümün bizi nerede beklediği belli değil, iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim.
Ruhlar da böyledir; onları bir fikirle uğraştırıp dizginlerini tutmazsanız, uçsuz bucaksız bir hayal dünyasında, başıboş, öteye beriye dolaşıp dururlar. Böyle bir aylaklık içinde ruhların kurmadığı hayal, düşmediği kuruntu, yaratmadığı gariplik kalmaz.
Zevkin kaynaklarında öyle bir acılık var ki, Çiçekler arasında bile olsa boğazımızı yakar.
Lucretius
Kötülüğümüz içimizde bizim; içimizse kurtulamıyor kendi kendisinden.
Suçu toplum hazırlar, suçlu işler.
Sayfa 63Kitabı okudu
