Ruhanilerden biri, "Vatan, yuvanın olduğu yerdir", der.
Bir kadın için vatan, kocasının veya oğlunun kan borcunu ödedikleri yerdir; kadının oradan çaşka vatanı olamaz. Bazen yüreği kan ağlar; bu da onun kan borcudur. Gerek dini, gerek sosyal kanunlar ona bu sorumluluğu yükler:
"Babanı ve ananı bırakacaksın. Yalnız kocanla bir olacaksın. Ve onun yeri yurdu, senin evin olacak; vatanı, vatanın.. Başka hiçbir vatan tanımayacaksın."